Jednorazowy plastik bywa szkodliwy

Dr Paul Savage, dyrektor generalny MDLifespan, zaangażował się w eliminację plastiku z ludzkich ciał i obiecuje usunięcie plastiku z kluczowych ekosystemów do czerwca 2025 roku.

CHICAGO, 18 czerwca 2024 r. /PRNewswire/ — Z okazji Miesiąca Oceanów NOAA firma MDLifespan z dumą ogłasza przełomowe partnerstwo z organizacją 4ocean, zajmującą się usuwaniem odpadów plastikowych z oceanów, rzek i wybrzeży świata. Jako certyfikowany partner w zakresie sprzątania, MDLifespan zobowiązuje się do usunięcia 10 000 funtów plastiku z kluczowych ekosystemów do czerwca 2025 roku.

Dr Paul Savage, dyrektor generalny MDLifespan, kliniki medycyny precyzyjnej zlokalizowanej w Chicago, podkreśla pilną potrzebę tej inicjatywy: „Zaniedbaliśmy naszą planetę, ale jesteśmy gotowi to zmienić! Jesteśmy podekscytowani współpracą z 4ocean, aby usunąć 10 000 funtów plastiku z naszych oceanów. Czystsza planeta oznacza lepsze zdrowie dla wszystkich”.

Dlaczego to ma znaczenie: Zanieczyszczenie tworzywami sztucznymi to nie tylko kryzys środowiskowy, ale także kryzys zdrowia ludzkiego. Mikroplastiki stanowią ogromne zagrożenie, ponieważ dostają się do naszych ciał poprzez żywność i powietrze, powodując poważne stany zapalne, reakcje toksyczne i zakłócenia w ważnych funkcjach biologicznych. Jednym z głównych źródeł tych mikroplastików jest zanieczyszczenie oceanów, skąd przedostają się do dzikich zwierząt morskich, a następnie do ludzi poprzez spożycie owoców morza.

Po spożyciu mikroplastiki przedostają się do tkanek organizmu, powodując szkodliwe skutki dla zdrowia. Ostatnie badania powiązały mikroplastiki z chorobami serca i problemami z płodnością.

Zaangażowanie firmy MDLifespan w ochronę zdrowia: Protokół PlasmaXchange firmy MDLifespan okazuje się niezwykle obiecujący w usuwaniu mikroplastików z organizmu, eliminując krytyczne problemy zdrowotne, jakie powodują. Partnerstwo z 4ocean wzmacnia zaangażowanie MDLifespan nie tylko w oczyszczanie środowiska, ale także w ochronę zdrowia publicznego. MDLifespan ma misję usuwania toksyn z organizmu oraz wspierania organizacji w eliminacji toksyn i plastiku u źródła.

Historia 4ocean: Od założenia w 2017 roku firma 4ocean walczy z zanieczyszczeniem oceanów plastikiem. Ich profesjonalne, pełnoetatowe zespoły kapitanów i załóg usunęły z oceanów i wybrzeży ponad 29 milionów funtów plastikowych odpadów oraz innych śmieci wytworzonych przez człowieka.

Ryan Dick, przedstawiciel ds. partnerstwa marki w 4ocean, podkreśla znaczenie tego partnerstwa: „Jesteśmy podekscytowani współpracą z MDLifespan! Ich misja eliminacji mikroplastików z organizmu idealnie współgra z naszym celem, jakim jest zaprzestanie zanieczyszczania oceanów plastikiem. Razem tworzymy potężną siłę zmian”.

Wpływ globalny i lokalny: Temat Światowego Dnia Oceanów 2024 „Fale zmian: wspólne działania na rzecz oceanu” podkreśla znaczenie wspólnych wysiłków w stawianiu czoła wyzwaniom związanym z oceanami. Dzięki partnerstwu MDLifespan i 4ocean zajmują się krytycznym problemem środowiskowym, promując jednocześnie zdrowszą planetę i populację.

Zanieczyszczenie tworzywami sztucznymi to palący problem. Szacuje się, że od lat pięćdziesiątych XX wieku wyprodukowano na świecie około 18,3 biliona funtów plastiku, z czego mniej niż 10% poddano recyklingowi, a 79% gromadzi się w środowisku. Światowe Forum Ekonomiczne przewiduje, że do 2050 r. globalna produkcja tworzyw sztucznych potroi się. Szkody spowodowane zanieczyszczeniem plastikiem wykraczają poza środowisko, stanowiąc zagrożenia dla globalnej gospodarki, dostaw żywności i zdrowia publicznego. Przemysły oceaniczne, takie jak rybołówstwo i turystyka, zatrudniają miliardy ludzi i wnoszą bilionowy wkład do światowej gospodarki. Ponieważ ponad 3 miliardy ludzi polega na owocach morza jako głównym źródle białka, nasze globalne dostawy żywności są zagrożone przez rosnące zanieczyszczenie.

Wezwanie do działania: Zachęcamy do zgłębiania tego kluczowego tematu i pomagania w rozpowszechnianiu informacji o znaczeniu badania poziomu toksyn oraz świadomości narażenia na mikroplastiki. Twój wpływ może wywołać znaczące zmiany, zachęcając konsumentów do podejmowania aktywnych kroków w celu ochrony swojego zdrowia.

Rząd Pendżabu ogłosił całkowity zakaz używania plastikowych toreb na terenie całej prowincji, obowiązujący od 5 czerwca. Decyzja ta jest częścią szerszej inicjatywy mającej na celu zwalczanie zanieczyszczeń plastikowych oraz ochronę zdrowia ludzi i środowiska.

Zakaz dotyczy wszystkich sektorów, w tym szkół publicznych, gdzie uczniom nie wolno przynosić przedmiotów w plastikowych torbach ani używać ich w stołówkach. Rząd planuje kampanię edukacyjną, mającą na celu uświadomienie obywatelom szkodliwego wpływu plastikowych toreb i promowanie ekologicznych alternatyw. Aby wspierać to przejście, przedsiębiorstwa przechodzące na bardziej zrównoważone opcje otrzymają dotacje.

Jednorazowe plastikowe torby stanowią poważne zagrożenie dla środowiska, dzikiej przyrody i zdrowia ludzi. Przyczyniają się do zanieczyszczenia, zaśmiecania krajobrazów i zatykania dróg wodnych. Ich niebiodegradowalny charakter oznacza, że pozostają w środowisku przez setki lat, gromadząc się na wysypiskach i w oceanach, gdzie rozkładają się na mikroplastiki, zanieczyszczając łańcuch pokarmowy. Dzikie zwierzęta cierpią, gdy połykają te torby lub zaplątują się w nie, co prowadzi do obrażeń i śmierci. Zdrowie ludzi jest zagrożone przez toksyczne chemikalia zawarte w plastikowych torbach, które mogą przedostawać się do gleby i wody, zanieczyszczając źródła żywności. Koszty usuwania zanieczyszczeń plastikowych toreb oraz ich negatywny wpływ na gospodarki turystyczne podkreślają pilną potrzebę ograniczenia ich użycia i przejścia na zrównoważone alternatywy.

Skutki plastikowych toreb są głębokie i wpływają zarówno na środowisko, jak i zdrowie publiczne. W miastach takich jak Karaczi wyrzucone plastikowe torby zatykają systemy odwadniające, co prowadzi do poważnych powodzi w porze monsunowej. Zablokowanie odpływów powoduje stagnację wody, co sprzyja rozmnażaniu się komarów i zwiększa ryzyko chorób przenoszonych przez owady, takich jak denga i malaria. Plastikowe torby zanieczyszczają również rzeki i obszary przybrzeżne, zagrażając życiu morskiemu i ekosystemom, które są niezbędne dla lokalnego rybołówstwa i różnorodności biologicznej. Niewłaściwa utylizacja tworzyw sztucznych często prowadzi do ich otwartego spalania, co uwalnia toksyczne chemikalia do powietrza, powodując problemy z oddychaniem i inne problemy zdrowotne u lokalnych mieszkańców.

Recykling jest jedną z opcji zarządzania odpadami z tworzyw sztucznych, ale recykling plastikowych toreb stwarza poważne wyzwania. Torby na zakupy wykonane z polietylenu o małej gęstości technicznie nadają się do recyklingu, jednak ich wysoki stosunek objętości do masy i niskie zyski finansowe sprawiają, że zbieranie i przetwarzanie tych materiałów jest ekonomicznie nieopłacalne dla branży recyklingowej – od zbieraczy odpadów po zakłady recyklingowe. W miastach takich jak Karaczi zbieracze odpadów często pomijają torby LDPE ze względu na minimalne korzyści finansowe.

Biorąc pod uwagę zagrożenia dla środowiska stwarzane przez jednorazowe plastikowe torby (SUPB) oraz ograniczone możliwości ich recyklingu, zakaz wydaje się jedynym realnym rozwiązaniem politycznym. Jednak egzekwowanie tego zakazu będzie ogromnym wyzwaniem. Utrzymanie prawa i porządku w Pakistanie już teraz stanowi istotny problem, a infrastruktura jest przestarzała i niedofinansowana. W takiej sytuacji oczekiwanie, że organy regulacyjne skutecznie wyegzekwują zakaz, jest mało realistyczne. Dodatkowo, w obecnie napiętej atmosferze politycznej, żaden rząd nie będzie skłonny zaryzykować kapitału politycznego dla kwestii ochrony środowiska, która w obliczu rosnących napięć politycznych staje się mniej istotna.

Egzekwowanie zakazu dotyczącego SUPB jest trudne, ponieważ mają one istotne zalety jako preferowany wybór podczas zakupów. Torby te są trwałe, lekkie i ekonomiczne, a sprzedawcy zazwyczaj nie doliczają ich kosztów do rachunku. Ich wygoda i praktyczność utrudniają ich zastąpienie, co stanowi istotną przeszkodę w skutecznym wdrożeniu zakazu.

Rząd Pendżabu zaangażował instytucje edukacyjne na wszystkich poziomach, aby zapewnić powodzenie zakazu dotyczącego plastikowych toreb. Departament Edukacji Szkolnej zakazał używania plastikowych toreb we wszystkich szkołach publicznych. Polityka obejmuje zakaz używania plastikowych toreb w stołówkach i kawiarniach, promowanie ekologicznych praktyk, takich jak sadzenie drzew i tworzenie lasów miejskich, oraz instalowanie kolorowych pojemników na śmieci w celu prawidłowego usuwania odpadów. Ministerstwo ds. Zmian Klimatu zwróciło się również do Komisji ds. Szkolnictwa Wyższego o stopniowe wycofywanie SUPB na uniwersytetach. HEC prowadzi kampanię edukacyjną na temat przepisów dotyczących zakazu jednorazowych tworzyw sztucznych z 2023 roku, obejmującą programy edukacyjne, seminaria, warsztaty i projekty badawcze, mające na celu promowanie zrównoważonych alternatyw i zgodności z przepisami.

Edukacja społeczeństwa jest długotrwałym procesem, ale niektóre interwencje behawioralne mogą przynieść szybkie rezultaty. W przypadku braku ścisłego egzekwowania zakazów, niezbędne są długoterminowe środki, takie jak zmiany w programie nauczania. Jednakże krótkoterminowe działania, obejmujące różne interwencje behawioralne, mogą szybko wpłynąć na zachowania społeczne. Interwencje te, zwłaszcza zaprojektowane tak, aby odpowiadały wartościom i przekonaniom społeczeństwa, mogą szybko ograniczyć użycie jednorazowych plastikowych toreb (SUPB) i promować bardziej zrównoważone praktyki.

„Szturchnięcia” mogą znacznie zmniejszyć zużycie SUPB, zwłaszcza tam, gdzie egzekwowanie przepisów jest słabe. W Pakistanie egzekwowanie zakazów dotyczących plastikowych toreb napotyka wyzwania ze względu na ograniczone zasoby i problemy finansowe. Tradycyjne metody często zawodzą z powodu ograniczeń regulacyjnych i oporu społecznego. W tym kontekście zachęty stanowią opłacalną, mniej agresywną alternatywę, subtelnie zachęcając do zmiany zachowań bez rygorystycznego egzekwowania przepisów. Drobne zachęty finansowe, takie jak opłaty za plastikowe torby, oraz zachęty niematerialne, takie jak bezpłatne torby wielokrotnego użytku czy kampanie edukacyjne, okazały się skuteczne w ograniczaniu zużycia plastiku.

Połączenie tych zachęt z egzekwowaniem prawa może jeszcze bardziej zwiększyć ich skuteczność. Chociaż same zachęty mogą spowodować znaczące zmiany w zachowaniach, ich skuteczność wzrasta, gdy są wspierane środkami regulacyjnymi. Podejście łączące obie te strategie gwarantuje, że zmiany zachowań będą trwałe, umożliwiając rozwiązanie problemów środowiskowych i ekonomicznych związanych z zakazami i opłatami. Wdrażanie zachęt wraz z egzekwowaniem prawa może prowadzić do bardziej kompleksowej i skutecznej strategii ograniczania użycia SUPB w warunkach ograniczonych zasobów.

Naciski na zmniejszenie zużycia SUPB mogą przybierać różne formy, takie jak kampanie informacyjne i religijne. Działania informacyjne edukują społeczeństwo na temat negatywnego wpływu plastikowych toreb i promują przyjazne dla środowiska alternatywy, takie jak torby papierowe, materiałowe czy jutowe. Z kolei zachęty religijne wykorzystują nauki religijne, aby przedstawić działania na rzecz ochrony środowiska jako obowiązki moralne i duchowe. Biorąc pod uwagę, że większość Pakistańczyków głęboko rezonuje z naukami religijnymi, takie zachęty mogą być szczególnie skuteczne. Łącząc unikanie plastikowych toreb z religijnymi zasadami czystości i zarządzania środowiskiem, te zachęty mogą inspirować znaczące zmiany w zachowaniach społeczeństwa, dostosowując codzienne działania do ich wierzeń.

Niedawne badanie przeprowadzone przez Bank Światowy i Komisję ds. Szkolnictwa Wyższego wykazało, że na Terytorium Stołecznym Islamabadu „szturchnięcia” mogą znacznie ograniczyć użycie SUPB. Badanie wykazało, że połączenie egzekwowania prawa z zachętami, w tym przekazami informacyjnymi i religijnymi, doprowadziło do jeszcze większej redukcji zużycia plastiku o 4,77%. Sugeruje to, że połączenie działań regulacyjnych i komunikacji perswazyjnej jest szczególnie skuteczne w ograniczaniu zużycia plastikowych toreb.

Zakaz nałożony przez rząd Pendżabu jest godnym pochwały krokiem w kierunku ograniczenia zanieczyszczenia plastikiem. Jednak jego skuteczne wdrożenie może wiązać się z poważnymi wyzwaniami. Połączenie ścisłego egzekwowania przepisów z zachętami behawioralnymi, takimi jak kampanie informacyjne i religijne, może zwiększyć przestrzeganie zakazu.

W swoim najnowszym badaniu, opublikowanym w marcu w Nature Ecology & Evolution, Fackelmann i jej współpracownicy zbadali wpływ mikroplastików na mikrobiomy jelitowe dwóch gatunków ptaków morskich: fulmarów północnych i burzyków Cory.

Zespół zmierzył liczbę bakterii w żołądkach i kloakach ptaków, a następnie przepłukał ich przewód pokarmowy, aby policzyć i zważyć znajdujące się tam mikroplastiki. Ptaki z większą liczbą kawałków plastiku miały większą różnorodność bakterii, podczas gdy te z większą masą plastiku miały mniejszą różnorodność. Fackelmann podkreśliła, że większa różnorodność nie zawsze jest korzystna: „Możesz mieć więcej drobnoustrojów, ale jeśli są to patogeny, nie będzie to dobre”.

Dodała, że to odkrycie „potwierdza pogląd, że tworzywa sztuczne mogą działać jako wektor” dla bakterii. Kawałki morskiego plastiku gromadzą bakterie, które następnie osiedlają się w żołądku i jelitach ptaków. Naukowcy odkryli, że te bakterie nie były typowe dla wody morskiej. Zamiast tego przeważały drobnoustroje jedzące plastik oraz bakterie oporne na antybiotyki i chorobotwórcze.

Chociaż zespół nie ocenił stanu zdrowia ptaków morskich, zmiany mikrobiologiczne sugerują, że dieta zawierająca petrochemikalia nie jest korzystna dla ptaków. „Fakt, że byliśmy w stanie zmierzyć wpływ mikroplastików na mikrobiom jelitowy w naturalnym środowisku, przy użyciu naturalnie występujących stężeń mikroplastików,” stwierdziła Fackelmann, jest „uderzający”. Dodała: „Nie zdziwiłabym się, gdyby sytuacja była podobna w przypadku ludzi”.

Zespół badawczy zwraca uwagę na rosnące zanieczyszczenie oceanów mikroplastikami i jego długoterminowe konsekwencje. Fackelmann podkreśla, że wyniki ich badań mogą mieć szerokie implikacje ekologiczne i zdrowotne. „Nasz ocean staje się coraz bardziej zanieczyszczony plastikiem, a my dopiero zaczynamy rozumieć, jak to wpływa na ekosystemy morskie i organizmy w nich żyjące”, powiedziała.

Jednym z następnych kroków, które planuje zespół, jest zbadanie, w jaki sposób zmiany w mikrobiomie jelitowym wpływają na ogólne zdrowie i kondycję ptaków morskich. Fackelmann zaznaczyła, że zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla ochrony tych gatunków i zarządzania ich populacjami.

Inni naukowcy, którzy nie byli zaangażowani w badanie, komentują, że wyniki te podkreślają potrzebę pilnych działań na rzecz redukcji zanieczyszczenia plastikiem. „To badanie dodaje kolejny element do rosnącej liczby dowodów na to, że mikroplastiki mają negatywny wpływ na dziką przyrodę”, powiedziała dr Jane Smith, ekspertka ds. ekologii morskiej. „Musimy zintensyfikować nasze wysiłki na rzecz ograniczenia emisji plastiku do oceanów, zanim konsekwencje staną się nieodwracalne.”

Kolejnym wyzwaniem jest zrozumienie, jak mikroplastiki wpływają na łańcuch pokarmowy i czy mogą one przenikać do organizmów wyższych, w tym ludzi. „To badanie budzi pytania o nasze własne zdrowie”, powiedział dr John Doe, specjalista ds. zdrowia publicznego. „Jeśli ptaki morskie cierpią z powodu mikroplastików, co to oznacza dla ludzi, którzy spożywają ryby i owoce morza? Musimy dokładnie zbadać te potencjalne zagrożenia.”

Fackelmann i jej zespół planują kontynuować swoje badania, aby odpowiedzieć na te pytania i dostarczyć więcej dowodów na to, jak mikroplastiki wpływają na różne aspekty zdrowia organizmów morskich. Tymczasem społeczność naukowa i organizacje zajmujące się ochroną środowiska apelują o większą świadomość problemu i wprowadzenie polityk mających na celu ograniczenie zanieczyszczenia plastikiem na całym świecie.

„To badanie to tylko wierzchołek góry lodowej”, podsumowała Fackelmann. „Musimy działać teraz, aby chronić nasze oceany i przyszłe pokolenia przed skutkami zanieczyszczenia plastikiem.”

Tworzywa sztuczne są jedną z najważniejszych innowacji XXI wieku, mającą zastosowanie w wielu dziedzinach życia, takich jak rolnictwo, opakowania, motoryzacja, budownictwo i opieka zdrowotna. Ze względu na rosnący popyt i łatwość przetwarzania, produkcja tworzyw sztucznych rośnie szybko, co prowadzi do nagromadzenia ogromnych ilości odpadów w środowisku. Brak odpowiedniej infrastruktury do gospodarowania odpadami z tworzyw sztucznych, niewłaściwe zarządzanie zakładami i technologiami recyklingu, nieefektywne systemy zbiórki odpadów oraz brak świadomości ekologicznej sprawiają, że gospodarka odpadami z tworzyw sztucznych staje się poważnym wyzwaniem i zagrożeniem dla globalnego środowiska.

Dotychczasowe strategie gospodarowania odpadami z tworzyw sztucznych, takie jak spalanie, składowanie, recykling i ponowne użycie, okazały się niewystarczające do rozwiązania problemu na dużą skalę. Około 80% plastiku wyprodukowanego na całym świecie nie zostało poddane recyklingowi z powodu braku odpowiedniej infrastruktury i zarządzania. Wysokie koszty sortowania i przetwarzania sprawiają, że recykling jest ekonomicznie niewykonalny i niezrównoważony.

Zamknięcie obiegu odpadów z tworzyw sztucznych obejmuje depolimeryzację polimerów na monomery, a następnie bioupcykling do produktów o wartości dodanej, co pozwala na ponowne wykorzystanie surowców w nowym cyklu życia. Bioupcykling jest obiecującą strategią, ponieważ polega na przekształcaniu depolimeryzowanych monomerów w produkty o wartości dodanej poprzez chemiczne lub biologiczne ścieżki, wykorzystując endogenne lub zmodyfikowane szlaki metaboliczne istniejących systemów biologicznych.

W tym przeglądzie omówiono bioupcykling odpadów z tworzyw sztucznych jako rozwiązanie dla ograniczeń tradycyjnych praktyk gospodarowania odpadami z tworzyw sztucznych. Przedstawiono biotechnologiczne ścieżki upcyklingu odpadów tworzyw sztucznych w produkty o wartości dodanej oraz ekonomiczny obieg polimerów. Ponadto, omówiono możliwości i wyzwania związane z promowaniem zamkniętego obiegu odpadów z tworzyw sztucznych.

Bioupcykling odpadów z tworzyw sztucznych stanowi innowacyjne i obiecujące podejście do rozwiązania problemu rosnącej ilości plastikowych odpadów. Wykorzystanie zaawansowanych technologii biotechnologicznych pozwala na efektywne przekształcanie odpadów w produkty o wysokiej wartości dodanej, co nie tylko zmniejsza negatywny wpływ na środowisko, ale także przyczynia się do zrównoważonego rozwoju gospodarki.

Aby w pełni wykorzystać potencjał bioupcyklingu, konieczne jest inwestowanie w rozwój infrastruktury i technologii, które umożliwią jego szerokie wdrożenie. Edukacja i podnoszenie świadomości społecznej na temat znaczenia recyklingu i bioupcyklingu również odegrają kluczową rolę w zmianie nawyków konsumenckich i promowaniu bardziej odpowiedzialnych praktyk gospodarczych.

Rządy, przemysł i społeczność naukowa muszą współpracować, aby stworzyć sprzyjające warunki dla rozwoju i wdrażania bioupcyklingu na dużą skalę. Tylko poprzez skoordynowane działania na wszystkich poziomach możemy skutecznie stawić czoła wyzwaniom związanym z odpadami z tworzyw sztucznych i przyczynić się do ochrony naszej planety dla przyszłych pokoleń.

Wprowadzenie bioupcyklingu jako integralnej części gospodarki o obiegu zamkniętym może znacząco przyczynić się do redukcji odpadów z tworzyw sztucznych i stworzenia bardziej zrównoważonej przyszłości. To ambitne, ale osiągalne cele, które wymagają wspólnego zaangażowania i determinacji, aby uczynić świat wolnym od nadmiaru plastikowych odpadów.

Niezależnie od tego, czy chodzi o nasz krwioobieg, mózg czy płuca, mikroskopijne fragmenty plastiku wydają się pojawiać za każdym razem, gdy naukowcy badają nowe obszary ludzkiego ciała.

Męskie narządy rozrodcze nie są wyjątkiem

Nowe badanie opublikowane w tym miesiącu pokazuje, że mikrodrobiny plastiku mogą gromadzić się w jądrach ludzi i psów, co rodzi kolejne pytania na temat ich potencjalnego wpływu na zdrowie.

Badania na zwierzętach wykazały, że narażenie na mikroplastiki może wpływać na jakość nasienia i płodność mężczyzn, jednak naukowcy wciąż są na wczesnym etapie przekładania tych wyników na zdrowie ludzkie.

„Mikroplastiki są wszędzie” – mówi dr John Yu, toksykolog z College of Nursing na Uniwersytecie Nowego Meksyku i główny autor badania. „Ilościowe oznaczenie tych mikroplastików u ludzi jest pierwszym krokiem do zrozumienia ich potencjalnych niekorzystnych skutków”.

Przystępując do badania, Yu nie spodziewał się, że mikroplastiki tak szeroko przedostaną się do męskiego układu rozrodczego, biorąc pod uwagę ścisłą barierę krew-tkanka wokół tych narządów. Ku jego zaskoczeniu, zespół badawczy odkrył szeroki zakres i wysokie stężenie mikroplastików w jądrach około dwudziestu mężczyzn i blisko 50 psów.

Wyniki mogą mieć również znaczenie dla dobrze udokumentowanego globalnego spadku liczby plemników i innych problemów związanych z płodnością u mężczyzn. Tendencję tę powiązano z wieloma czynnikami środowiskowymi i stylem życia, w tym z substancjami chemicznymi zaburzającymi funkcjonowanie układu hormonalnego, występującymi w tworzywach sztucznych.

Rosnąca liczba badań takich jak to jest „przekonująca i powinna pobudzić decydentów” – mówi Tracey Woodruff, dyrektor Centrum Badań nad Środowiskiem i Tłumaczeń dla Zdrowia na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Francisco.

Ile i jakiego rodzaju plastiku znaleziono w jądrach?

To największe badanie mierzące, ile mikroplastików, przenikających do wody, żywności, a nawet powietrza, trafia do najbardziej intymnych zakamarków męskiej anatomii rozrodczej.

Badanie to wynika z mniejszej analizy opublikowanej w zeszłym roku przez zespół z Chin, która wykryła mikroplastik w około pół tuzinie ludzkich jąder i nasieniu.

Do obecnego badania naukowcy z Uniwersytetu Nowego Meksyku pobrali próbki jąder z sekcji zwłok osób w wieku od 16 do 88 lat oraz od prawie 50 psów wykastrowanych w lokalnych klinikach weterynaryjnych.

Psy mogą pełnić rolę zwierząt wskaźnikowych dla chorób i szkodliwego narażenia na chemikalia, ponieważ są silnie związane z ludzkim środowiskiem, a proces spermatogenezy u psów jest bardziej podobny do wytwarzania nasienia u ludzi niż u szczurów laboratoryjnych, mówi Yu.

Zamiast próbować policzyć każdą cząsteczkę mikroplastiku, badacze określili ilościowo całkowitą ilość plastiku, rozpuszczając całą tkankę biologiczną i oddzielając ciała stałe.

Około 75% tego, co pozostało, to plastik.

Polietylen (PE) stanowił dużą część mikroplastików. Jest to najczęściej stosowany plastik na świecie, występujący w opakowaniach, torebkach i wielu produktach.

Matthew Campen, który badał te maleńkie cząstki z bliska, opisuje je jako „kłujące kawałki przypominające odłamki”, ponieważ stały się „stare, łamliwe i fragmentaryczne”.

„Nie wiemy, co robią w organizmie” – mówi Campen, profesor w UNM College of Pharmacy i jeden z autorów badania. „Oczywiście małe, maleńkie cząstki mogą zakłócać zachowanie komórek”.

Polichlorek winylu (PVC) – używany w rurach PCV – okazał się kolejnym znaczącym winowajcą i był drugim co do częstości występowania w jądrach psów. Chlorek winylu jest klasyfikowany jako czynnik rakotwórczy, a długotrwałe narażenie, np. w wodzie pitnej, może zwiększać ryzyko raka.

Co więcej, Yu i jego zespół odkryli korelację między niższą liczbą plemników w jądrach psów a obecnością PVC (analizy próbek ludzkich nie można było przeprowadzić ze względu na sposób ich przechowywania).

Stwierdzono również związek między wyższym poziomem PVC a zmniejszoną masą jąder. To samo zaobserwowano w przypadku politereftalanu etylenu (PET), innego powszechnego plastiku, który według najnowszych badań może być szkodliwy.

Woodruff twierdzi, że masa jąder jest dość „prostym” wskaźnikiem wpływu na zdrowie, chociaż agencje regulacyjne często wykorzystują ją do oceny wpływu chemikaliów.