Jednorazowy plastik bywa szkodliwy

Zanieczyszczenia mikroplastyczne stanowią globalny problem środowiskowy, rozprzestrzeniający się powszechnie we wszystkich rodzajach środowisk, w tym w powietrzu, wodzie i glebie.

Mikroplastiki można łatwo wykryć w oczyszczonym osadzie ściekowym, który jest znany również jako: miejskie biosolidy. Te biosolidy ostatecznie trafiają na nasze pola uprawne.

W ostatnich badaniach poziomów mikroplastików w kanadyjskich miejskich biosolidach stwierdzono, że pojedynczy gram biosolidów zawiera setki mikroplastycznych cząstek. Jest to znacznie wyższe stężenie mikroplastików niż zazwyczaj występuje w powietrzu, wodzie lub glebie.

Biorąc pod uwagę, że w Kanadzie produkowane są setki tysięcy ton biosolidów rocznie, konieczne jest skoncentrowanie uwagi na potencjalnym wpływie tak wysokiego poziomu mikroplastików na środowisko. Musimy również znaleźć sposoby na ograniczenie ilości mikroplastików wprowadzanych do kanadyjskich oczyszczalni ścieków.
Miejskie biosolidy są wynikiem procesu produkcji w oczyszczalniach ścieków, gdzie następuje osadzanie i stabilizacja stałych frakcji ścieków komunalnych.

W Kanadzie i na całym świecie miejskie biosolidy są wykorzystywane do poprawy jakości gleby rolniczej, ponieważ są one bogate w składniki odżywcze niezbędne do wzrostu roślin, takie jak fosfor i azot. Przy tym, aplikacje miejskich biosolidów są ściśle regulowane w Kanadzie pod kątem metali ciężkich, składników odżywczych i patogenów. Jednak obecnie nie istnieją wytyczne dotyczące eliminacji mikroplastików, które stają się coraz bardziej istotnym zanieczyszczeniem.

Mimo że obecne oczyszczalnie ścieków nie są specjalnie zaprojektowane do usuwania mikroplastików, to jednak okazują się skuteczne w eliminowaniu prawie 90 procent tych zanieczyszczeń. Mikroplastiki usuwane w procesie oczyszczania często gromadzą się w osadzie osadowym, a następnie trafiają do miejskich biosolidów.

Badania przeprowadzone w przeszłości wykazały, że miejskie biosolidy stanowią istotne źródło mikroplastików w ekosystemach lądowych, w tym na polach uprawnych.

Współpracując z naukowcami ds. Środowiska i Zmian Klimatu oraz Rolnictwa i Rolno-Żywności w Kanadzie, przeprowadziliśmy pierwszą ogólnokanadyjską ocenę obecności mikroplastików w miejskich biosolidach. Analizowaliśmy próbki biosolidów ze 22 kanadyjskich oczyszczalni ścieków, znajdujących się w dziewięciu prowincjach, oraz dwóch produktów nawozowych opartych na biosolidach.

W każdym gramie biosolidów znaleźliśmy setki mikroplastycznych cząstek. Najczęściej obserwowanymi rodzajami mikroplastików były mikrofibry, a następnie małe fragmenty. Znaleźliśmy również niewielkie ilości brokatu i pianki.
Stężenia mikroplastików w miejskich biosolidach są znacznie wyższe niż w innych środowiskach w Kanadzie, takich jak woda, gleba i osady rzeczne. To stanowi dodatkowy dowód na to, że mikroplastiki gromadzą się w biosolidach produkowanych w oczyszczalniach ścieków.

Aby zminimalizować obecność mikroplastików, istniejące oczyszczalnie ścieków są dobrze przystosowane do usuwania większych plastikowych odpadów, takich jak zakrętki do butelek i torby plastikowe, z przepływów ściekowych komunalnych. Jednak cząsteczki mikroplastyczne są zbyt małe, aby być skutecznie wyłapywane przez obecną infrastrukturę oczyszczania, co prowadzi do ich gromadzenia się w osadach ściekowych.

Aby zmniejszyć emisję mikroplastików od samego początku, konieczne jest wprowadzenie środków mających na celu ograniczenie stosowania jednorazowych tworzyw sztucznych, zmniejszenie częstotliwości prania odzieży wykonanej z włókien syntetycznych oraz stosowanie filtrów do pralek w celu usuwania mikrofibry. Te działania pomogą ograniczyć ilość mikroplastików dostających się do systemu ścieków i ostatecznie wpływających na szerokie środowiska lądowe i wodne.

Dodatkowo, konieczne jest badanie nowych technologii w zakresie oczyszczania ścieków, które pozwalają na skuteczne usuwanie mikroplastików za pomocą metod fizycznych lub chemicznych.
Konieczne jest bardziej dogłębne zrozumienie wpływu wysokich stężeń mikroplastików na agroekosystemy, w których stosowane są biosolidy, włączając w to ich oddziaływanie na organizmy żyjące w glebie, takie jak dżdżownice i owady. Jest to kluczowe, aby ocenić potencjalne skutki mikroplastików dla całego ekosystemu glebowego.

Dodatkowo, należy rozpocząć prace nad opracowaniem krajowych wytycznych dotyczących poziomów mikroplastików w biosolidach oraz glebach rolniczych. Wytyczne te pomogą w monitorowaniu i regulowaniu obecności mikroplastików w tych materiałach oraz pomogą w określeniu bezpiecznych poziomów dla środowiska i zdrowia ludzi. Jest to krok niezbędny w dążeniu do ochrony środowiska i utrzymania zdrowej jakości gleby w sektorze rolnictwa.

Naukowcy odkrywają coraz więcej dowodów na nową, podstępną formę zanieczyszczenia powstającą w wyniku spalania plastikowych odpadów na indonezyjskich plażach. Wytworzyły się "Frankenrocks" - hybrydy plastiku i skał, które przyłączają się do skał, koralowców i innych naturalnie występujących materiałów na obszarach przybrzeżnych.

Próbki tych "Frankenrocks" zostały zebrane z jednej plaży na jednej wyspie w Indonezji i badania wskazują, że powstały w wyniku procesu spalania plastikowych śmieci. Ta nowa forma zanieczyszczenia stanowi poważne zagrożenie dla życia morskiego, ponieważ może się rozkładać na mikroplastiki, które z kolei dostają się do łańcucha pokarmowego, oraz uwalniać toksyczne chemikalia do środowiska.

Naukowcy alarmują i wezwali do dalszych badań nad tym nowym i rosnącym zjawiskiem, podkreślając, że "Frankenrocks" wymagają specjalistycznego zarządzania i oczyszczania, aby skutecznie powstrzymać "poważny problem" zanieczyszczenia na obszarach przybrzeżnych Indonezji.
Naukowcy z grupy indonezyjskich i niemieckich badaczy ogłosili niedawno odkrycie nowych form zanieczyszczenia tworzywami sztucznymi na plaży wyspy na Morzu Jawajskim w Indonezji, w tym plastiglomeratów, które to stopione plastiki zmieszane z naturalnymi i sztucznymi odpadami. Opisano to w artykule opublikowanym w czasopiśmie Scientific Reports. Główny autor badania, Dwi Amanda Utami - geolog z indonezyjskiej Narodowej Agencji Badań i Innowacji, zaznaczył, że te nowe rodzaje zanieczyszczenia mogą powodować skażenie chemiczne pobliskich siedlisk przybrzeżnych, takich jak rafy koralowe, łąki trawy morskiej i lasy namorzynowe.

Dwi podkreślił, że Indonezja jest drugim co do wielkości źródłem odpadów z tworzyw sztucznych na świecie, szczególnie tych, które przedostają się do oceanu ze źródeł lądowych. Zanieczyszczenie tworzywami sztucznymi w tych ekosystemach stanowi istotne zagrożenie dla lokalnej bioróżnorodności i ekosystemów morskich.
Niedawno Dwi wyjaśnił, że spalanie śmieci na plaży jest powszechną praktyką w kraju, używaną z różnych powodów, takich jak utrzymanie ciepła lub szybkie pozbycie się odpadów rybackich i turystycznych, zwłaszcza tam, gdzie brakuje dostępu do spalarni. Ten proces prowadzi do stopienia plastikowych resztek, które łączą się z naturalnymi składnikami na plaży, takimi jak fragmenty koralowców, piasek lub suche liście, tworząc różne rodzaje hybryd "Frankenrock".

Wśród tych hybryd są plastiglomeraty, które łączą plastik, piasek plażowy, kamyki, koralowce i muszle; piroplasty, czyli plastikowe grudki zwietrzałe przez żywioły, przypominające kamyki na plaży; oraz rdza plastyczna, która jest warstwą plastiku pokrywającą skaliste powierzchnie przybrzeżne.

Dwi wyjaśnił, że plastikowe odpady przybrzeżne zazwyczaj rozpadają się z czasem na mniejsze fragmenty, a nawet mikroplastiki z powodu działania światła słonecznego, deszczu i fal. Jednak spalanie przyspiesza ten proces i prawdopodobnie uwalnia nowe zanieczyszczenia, które mogą być szkodliwe dla zdrowia, w tym potencjalnie rakotwórcze.

W tym kontekście Dwi wyraził zaniepokojenie, że fauna morska może spożywać te mikroplastiki, a następnie być zjadana przez ludzi, co stwarza ryzyko problemów zdrowotnych u ludzi. Jest to istotny problem, który wymaga natychmiastowych działań w celu ochrony ekosystemów morskich i zdrowia ludzkiego.
Lorenz Schwark, geochemik z Uniwersytetu Kilońskiego w Niemczech i współautor badania, wyraził w oświadczeniu potrzebę lepszego zrozumienia szkód w środowisku spowodowanych przez zanieczyszczenia organiczne związane z plastikiem, w tym związki fosforoorganiczne.

Dwi, Schwark i pozostali badacze zebrali 25 próbek plastikowych skał z plaż na wyspie Panjang po zachodniej stronie wyspy Jawa i dokładnie przeanalizowali je w laboratorium. Dwi podkreślił, że to była najbardziej solidna próba pobrania próbek plastiglomeratów do badań przeprowadzonych dotychczas. Poprzednie badania prowadzono na przykład na wyspie Aves w indyjskim archipelagu Andamanów, ale potrzebne są więcej próbek z różnych wysp, aby lepiej zrozumieć pełny zakres zanieczyszczenia mikroplastikami w oceanie.

Dwi podkreślił, że w poprzednich badaniach z całego świata nie pobrano tak dużej ilości próbek z jednego miejsca, a jej miejsce badawcze znajdowało się tylko w północnej części wyspy Panjang, a nie na całej wyspie. Dlatego stanowi to tylko niewielki fragment problemu. Dodała, że jest przekonana, że w innych miejscach również mogą istnieć tworzywa sztuczne, które uformowały się w sztuczne skały poprzez proces spalania. Ponieważ jednak ten temat badawczy jest nadal stosunkowo nowy, wiele jeszcze można odkryć i zgłębić w kontekście plastikowych zanieczyszczeń i ich wpływu na środowisko.
Odpady z tworzyw sztucznych stanowią poważne zagrożenie dla ekosystemów morskich, ponieważ zwierzęta morskie, takie jak wieloryby, żółwie i ryby, mylą pływające plastikowe odpady z pożywieniem, co prowadzi do ich połknięcia. Niestety, nie są w stanie strawić tego materiału, co skutkuje gromadzeniem się plastiku w ich organizmach przez całe życie. To prowadzi do śmierci zwierząt lub przemieszczenia plastikowych odpadów w górę łańcucha pokarmowego, co ostatecznie powraca do ludzi.

Według badania z 2020 roku, społeczności przybrzeżne w Indonezji, składającej się z około 17 000 wysp, nie posiadają odpowiedniego zarządzania odpadami z tworzyw sztucznych. Stwierdzono, że wykorzystanie plastiku coraz bardziej przewyższa wysiłki w dziedzinie ochrony środowiska. Większość odpadów w nadmorskich społecznościach nie trafia na wysypiska ani do zakładów recyklingu. Wręcz przeciwnie, średnio 2 tony metryczne odpadów z tworzyw sztucznych tygodniowo trafia do oceanu zaledwie z jednej wioski. Badania wskazują, że mieszkańcy spalają swoje odpady lub wyrzucają je bezpośrednio do morza lub na stosy, które następnie mogą zostać zmyte podczas ulewnych deszczy.

Indonezja produkuje rocznie około 6,8 miliona ton odpadów z tworzyw sztucznych, zgodnie z badaniem z 2017 roku przeprowadzonym przez Indonezyjskie Narodowe Partnerstwo na rzecz Działań z Tworzyw Sztucznych. Tylko 10% tych odpadów zostaje poddanych recyklingowi w 1300 centrach recyklingu na terenie kraju, podczas gdy prawie tyle samo, czyli około 620 000 ton metrycznych, trafia do oceanu. Ta sytuacja stanowi poważne wyzwanie dla Indonezji i wymaga natychmiastowego działania w celu skutecznego zarządzania odpadami z tworzyw sztucznych i ochrony morskiej fauny oraz środowiska morskiego.
„W porównaniu do zwykłych odpadów z tworzyw sztucznych, Plastiglomeraty posiadają wyjątkowe właściwości, które wymagają szczególnego zarządzania wybrzeżem” – podkreślił Dwi w oświadczeniu autorów badania. „Lepsze usuwanie i zarządzanie odpadami z obszarów miejskich na tropikalnych plażach mogłoby skutecznie zapobiec poważnemu problemowi”.

Indonezja planuje zredukować ilość odpadów z tworzyw sztucznych o 70% do 2025 roku. Sprzątanie plaż jest popularnym działaniem podejmowanym w tym kraju. Również samorządy lokalne podejmują kroki mające na celu ograniczenie używania tworzyw sztucznych jednorazowego użytku, w tym wprowadzają całkowite zakazy, a sektor prywatny inwestuje w zrównoważone alternatywy. Rząd kraju planuje również zwiększyć odpowiedzialność producentów za zarządzanie odpadami powstałymi w wyniku ich produktów.

Dwi podkreślił, że problem odpadów z tworzyw sztucznych jest ogromny i obejmuje zarówno górny, jak i dolny bieg rzeki. Przewiduje się, że w przyszłości pojawi się więcej nowych odkryć dotyczących zarówno makro, jak i mikro odpadów z tworzyw sztucznych. Jednak dobrą rzeczą jest to, że zarówno rząd, jak i społeczeństwo są teraz świadomi niebezpieczeństwa związanego z tworzywami sztucznymi i podejmują działania w celu ograniczenia używania tworzyw sztucznych jednorazowego użytku. To ważny krok w kierunku ochrony środowiska i morskich ekosystemów.