Jednorazowy plastik bywa szkodliwy

Niezależnie od tego, czy chodzi o nasz krwioobieg, mózg czy płuca, mikroskopijne fragmenty plastiku wydają się pojawiać za każdym razem, gdy naukowcy badają nowe obszary ludzkiego ciała.

Męskie narządy rozrodcze nie są wyjątkiem

Nowe badanie opublikowane w tym miesiącu pokazuje, że mikrodrobiny plastiku mogą gromadzić się w jądrach ludzi i psów, co rodzi kolejne pytania na temat ich potencjalnego wpływu na zdrowie.

Badania na zwierzętach wykazały, że narażenie na mikroplastiki może wpływać na jakość nasienia i płodność mężczyzn, jednak naukowcy wciąż są na wczesnym etapie przekładania tych wyników na zdrowie ludzkie.

„Mikroplastiki są wszędzie” – mówi dr John Yu, toksykolog z College of Nursing na Uniwersytecie Nowego Meksyku i główny autor badania. „Ilościowe oznaczenie tych mikroplastików u ludzi jest pierwszym krokiem do zrozumienia ich potencjalnych niekorzystnych skutków”.

Przystępując do badania, Yu nie spodziewał się, że mikroplastiki tak szeroko przedostaną się do męskiego układu rozrodczego, biorąc pod uwagę ścisłą barierę krew-tkanka wokół tych narządów. Ku jego zaskoczeniu, zespół badawczy odkrył szeroki zakres i wysokie stężenie mikroplastików w jądrach około dwudziestu mężczyzn i blisko 50 psów.

Wyniki mogą mieć również znaczenie dla dobrze udokumentowanego globalnego spadku liczby plemników i innych problemów związanych z płodnością u mężczyzn. Tendencję tę powiązano z wieloma czynnikami środowiskowymi i stylem życia, w tym z substancjami chemicznymi zaburzającymi funkcjonowanie układu hormonalnego, występującymi w tworzywach sztucznych.

Rosnąca liczba badań takich jak to jest „przekonująca i powinna pobudzić decydentów” – mówi Tracey Woodruff, dyrektor Centrum Badań nad Środowiskiem i Tłumaczeń dla Zdrowia na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Francisco.

Ile i jakiego rodzaju plastiku znaleziono w jądrach?

To największe badanie mierzące, ile mikroplastików, przenikających do wody, żywności, a nawet powietrza, trafia do najbardziej intymnych zakamarków męskiej anatomii rozrodczej.

Badanie to wynika z mniejszej analizy opublikowanej w zeszłym roku przez zespół z Chin, która wykryła mikroplastik w około pół tuzinie ludzkich jąder i nasieniu.

Do obecnego badania naukowcy z Uniwersytetu Nowego Meksyku pobrali próbki jąder z sekcji zwłok osób w wieku od 16 do 88 lat oraz od prawie 50 psów wykastrowanych w lokalnych klinikach weterynaryjnych.

Psy mogą pełnić rolę zwierząt wskaźnikowych dla chorób i szkodliwego narażenia na chemikalia, ponieważ są silnie związane z ludzkim środowiskiem, a proces spermatogenezy u psów jest bardziej podobny do wytwarzania nasienia u ludzi niż u szczurów laboratoryjnych, mówi Yu.

Zamiast próbować policzyć każdą cząsteczkę mikroplastiku, badacze określili ilościowo całkowitą ilość plastiku, rozpuszczając całą tkankę biologiczną i oddzielając ciała stałe.

Około 75% tego, co pozostało, to plastik.

Polietylen (PE) stanowił dużą część mikroplastików. Jest to najczęściej stosowany plastik na świecie, występujący w opakowaniach, torebkach i wielu produktach.

Matthew Campen, który badał te maleńkie cząstki z bliska, opisuje je jako „kłujące kawałki przypominające odłamki”, ponieważ stały się „stare, łamliwe i fragmentaryczne”.

„Nie wiemy, co robią w organizmie” – mówi Campen, profesor w UNM College of Pharmacy i jeden z autorów badania. „Oczywiście małe, maleńkie cząstki mogą zakłócać zachowanie komórek”.

Polichlorek winylu (PVC) – używany w rurach PCV – okazał się kolejnym znaczącym winowajcą i był drugim co do częstości występowania w jądrach psów. Chlorek winylu jest klasyfikowany jako czynnik rakotwórczy, a długotrwałe narażenie, np. w wodzie pitnej, może zwiększać ryzyko raka.

Co więcej, Yu i jego zespół odkryli korelację między niższą liczbą plemników w jądrach psów a obecnością PVC (analizy próbek ludzkich nie można było przeprowadzić ze względu na sposób ich przechowywania).

Stwierdzono również związek między wyższym poziomem PVC a zmniejszoną masą jąder. To samo zaobserwowano w przypadku politereftalanu etylenu (PET), innego powszechnego plastiku, który według najnowszych badań może być szkodliwy.

Woodruff twierdzi, że masa jąder jest dość „prostym” wskaźnikiem wpływu na zdrowie, chociaż agencje regulacyjne często wykorzystują ją do oceny wpływu chemikaliów.

Rozpoczęto nowy projekt badawczy, którego celem jest zbadanie wpływu zanieczyszczeń tworzywami sztucznymi na makaki wrzosowiskowe z Sulawesi – zagrożony i chroniony gatunek małp występujący w Indonezji.

Badanie prowadzi zespół międzynarodowych badaczy z Uniwersytetu w Portsmouth i Universitas Hasanuddin. Ma ono na celu zrozumienie, w jakim stopniu makaki wchodzą w interakcje z odpadami z tworzyw sztucznych oraz jak społeczności lokalne postrzegają ten kontakt.

Pomimo dużej uwagi poświęcanej zanieczyszczeniu morza tworzywami sztucznymi, niewiele wiadomo o jego wpływie na dziką przyrodę lądową, zwłaszcza w regionach takich jak Indonezja, będąca zarówno głównym producentem odpadów z tworzyw sztucznych, jak i ośrodkiem różnorodności biologicznej. Projekt ten jest pierwszą na świecie próbą zbadania związku między makakami a zanieczyszczeniem tworzywami sztucznymi.

Doktor Teresa Romero z Wydziału Psychologii Uniwersytetu w Portsmouth mówi: „Zaskakująco niewiele wiemy o dystrybucji tworzyw sztucznych w środowiskach lądowych i ich wpływie na dziką przyrodę. Ten projekt ma na celu wypełnienie tej luki poprzez zbadanie, jak makaki wchodzą w interakcję z zanieczyszczeniami tworzywami sztucznymi."

Badania, prowadzone we współpracy z partnerami krajowymi, będą obejmować bezpośrednie obserwacje, monitorowanie na żywo oraz wykorzystanie kamer do badania zachowania makaków w pobliżu plastikowych odpadów. Zebrane dane pomogą udokumentować zakres interakcji dzikiej przyrody z odpadami oraz ocenić poziom zanieczyszczenia tworzywami sztucznymi w obszarach zamieszkiwanych przez makaki.

Ponadto, badacze planują przeprowadzić wywiady z lokalnymi społecznościami, aby lepiej zrozumieć ich percepcję problemu zanieczyszczenia plastikiem oraz jego wpływu na lokalną faunę. Dzięki temu możliwe będzie opracowanie strategii edukacyjnych i informacyjnych, które pomogą zwiększyć świadomość na temat zagrożeń związanych z odpadami z tworzyw sztucznych i promować bardziej ekologiczne zachowania.

Wyniki badań mają być publikowane w renomowanych czasopismach naukowych oraz przedstawiane na międzynarodowych konferencjach, co umożliwi szerokie rozpropagowanie uzyskanych informacji i przyczyni się do globalnej dyskusji na temat wpływu zanieczyszczeń plastikiem na dziką przyrodę. Projekt może również dostarczyć cennych danych, które pomogą w opracowaniu polityk ochrony środowiska, zarówno na poziomie lokalnym, jak i międzynarodowym.

W ramach projektu planowane jest również stworzenie programów ochrony makaków wrzosowiskowych, które będą uwzględniały wyniki badań dotyczących interakcji tych zwierząt z tworzywami sztucznymi. Programy te mogą obejmować działania takie jak oczyszczanie siedlisk z odpadów, wdrażanie systemów zarządzania odpadami w lokalnych społecznościach oraz współpracę z organizacjami pozarządowymi w celu zwiększenia skuteczności podejmowanych działań.

Doktor Romero podkreśla: „Ostatecznym celem naszego projektu jest nie tylko zrozumienie wpływu plastiku na makaki wrzosowiskowe, ale także opracowanie praktycznych rozwiązań, które pomogą w ochronie tego zagrożonego gatunku i jego siedlisk przed dalszymi zniszczeniami spowodowanymi przez zanieczyszczenia plastikiem.”

Realizacja projektu potrwa kilka lat, a jego wyniki będą na bieżąco monitorowane i analizowane, aby dostarczyć jak najdokładniejszych informacji na temat wpływu tworzyw sztucznych na makaki wrzosowiskowe oraz innych dzikich zwierząt zamieszkujących lądowe ekosystemy Indonezji.

Rozmowy na temat globalnego zanieczyszczenia plastikiem w Ottawie zakończyły się 30 kwietnia, a wraz z nimi grupa rdzennych liderów z Arktyki wyruszyła w drogę powrotną. Mimo to, delegacja opuszczała stolicę Kanady z mieszanymi uczuciami, wiedząc, że wracają do regionu, który jest „ujściem” dla plastiku napływającego z całego świata.

"Przemysł naftowy i kraje z nim związane mają zbyt duży wpływ na te rozmowy," mówi Pamela Miller, dyrektor wykonawcza i główny naukowiec w Alaska Community Action on Toxics (ACAT) oraz współprzewodnicząca Międzynarodowej Sieci Eliminacji Zanieczyszczeń (IPEN). "Musimy zapewnić, aby [kolejna runda rozmów w listopadzie] była wolna od konfliktu interesów."

Pomimo tego, że rdzenni delegaci dostrzegli znaczący postęp w negocjacjach dotyczących globalnego traktatu mającego na celu ograniczenie zanieczyszczenia plastikiem, w szczególności w odniesieniu do szkodliwych substancji chemicznych związanych z tworzywami sztucznymi, wyrażali rozczarowanie brakiem konkretnych zobowiązań dotyczących redukcji produkcji plastiku. Według nich problemem jest nadmierna produkcja i konsumpcja plastiku.

Raport wydany przez ACAT i IPEN pokazuje, że Arktyka ogrzewa się niemal czterokrotnie szybciej niż reszta świata, co stawia tamtejsze społeczności wśród najbardziej dotkniętych zmianami klimatycznymi i zanieczyszczeniem plastikiem. Autorzy raportu podkreślają, że zanieczyszczenie plastikiem i proces wydobycia ropy naftowej do produkcji tych produktów petrochemicznych stwarzają zagrożenie dla zdrowia, zasobów żywności, środków do życia, ziemi i praw człowieka rdzennych społeczności. Dodatkowo, jak zauważa Mongabay, zmiany klimatyczne wzmagają wszystkie te problemy.

"To sytuacja kryzysowa," stwierdza Miller. "Jeśli nie ograniczymy wydobycia paliw kopalnych i produkcji tworzyw sztucznych, Arktyka będzie nadal ponosić konsekwencje tych nawarstwiających się szkód."

Ponad 13 milionów osób z ponad 40 grup etnicznych mieszka w regionie wokół Arktyki, stawiając czoła realnym zagrożeniom związanym ze zmianami klimatu, produktami petrochemicznymi i rosnącą ilością tworzyw sztucznych, wynikającą z szybko rosnącej produkcji.

Według OECD tylko 9% tworzyw sztucznych jest poddawanych recyklingowi na całym świecie, a produkcja tworzyw sztucznych rośnie w szybkim tempie, sięgając 460 milionów ton rocznie, co oznacza ponad dwukrotny wzrost w ciągu ostatnich 20 lat. Udział tworzyw sztucznych w globalnym ociepleniu może do 2060 roku ponad dwukrotnie wzrosnąć, gdyż w 2019 roku odpowiadały one za 3,4% globalnych emisji gazów cieplarnianych.

Jim Fitterling, prezes i dyrektor generalny Dow Inc., trzeciego co do wielkości producenta tworzyw sztucznych na świecie, zwrócił uwagę na znaczenie tworzyw sztucznych w codziennym życiu, szczególnie w branży medycznej, w przechowywaniu żywności i w technologii energii odnawialnej. W przeciwieństwie do Koalicji Wysokich Ambicji na rzecz Pokoju z Zanieczyszczeniem Tworzywami Sztucznymi, grupy 66 krajów wzywających do ograniczenia produkcji i zużycia plastiku, Fitterling zaproponował inne podejście.

"Musimy projektować bardziej wydajne tworzywa sztuczne, które zużywają mniej surowców, ale jednocześnie są bardziej trwałe, wielokrotnego użytku i nadają się do recyklingu. Kraje mogą wspierać te wysiłki, wprowadzając standardy inteligentniejszego projektowania oraz wymagania dotyczące zawartości materiałów z recyklingu, aby odpady można było łatwiej segregować, przetwarzać i ponownie używać," wyjaśnił Fitterling.

Bezpieczeństwo przeciwpożarowe jest kluczowym zagadnieniem w każdym rodzaju budynku, niezależnie od tego, czy mówimy o domach mieszkalnych, sklepach czy fabrykach. Aby zapewnić ochronę ludzi i mienia, stosuje się różne środki bezpieczeństwa przeciwpożarowego, takie jak materiały i komponenty ognioodporne. Jednym z ważnych elementów bezpieczeństwa przeciwpożarowego jest poziom odporności ogniowej (FRL), który wskazuje, jak długo konstrukcja lub jej części mogą wytrzymać ogień, zachowując przy tym funkcjonalność. W tym artykule omówimy szczegóły koncepcji FRL i jej znaczenie dla bezpieczeństwa budynków.

Co oznacza poziom odporności ogniowej (FRL)?

Poziom odporności ogniowej (FRL) to miara czasu, przez który dany element konstrukcyjny, taki jak ściana, podłoga, wentylacja pożarowa, drzwi czy sufit, może skutecznie oprzeć się pożarowi, zachowując integralność strukturalną i zapobiegając rozprzestrzenianiu się ognia, dymu i ciepła. FRL wyraża się zwykle w minutach lub godzinach, które reprezentują czas, przez jaki dany element może wytrzymać działanie ognia w warunkach testu ogniowego.

Składniki poziomu odporności ogniowej (FRL)

Poziom odporności ogniowej zależy od trzech głównych czynników: nośności konstrukcji, integralności oraz izolacji.

1. Adekwatność konstrukcyjna
Adekwatność konstrukcyjna określa, czy dany element konstrukcyjny pozostaje wytrzymały podczas pożaru. Innymi słowy, chodzi o to, czy może on nadal utrzymywać obciążenia, do których został zaprojektowany, i nie ulega zawaleniu.

2. Integralność
Integralność mierzy odporność elementu konstrukcyjnego na przedostawanie się płomieni i gorących gazów. Dzięki temu ogranicza ryzyko, że ogień przedostanie się do innych obszarów budynku, co pomaga kontrolować potencjalne zniszczenia.

3. Izolacja
Izolacja odnosi się do zdolności elementu konstrukcyjnego do zapobiegania przenikaniu ciepła na drugą stronę. To pomaga utrzymać niższą temperaturę po stronie nieobjętej pożarem, co minimalizuje ryzyko zapłonu i uszkodzenia innych materiałów.

Badanie odporności ogniowej

Aby ustalić poziom odporności ogniowej (FRL) danego elementu konstrukcyjnego, przeprowadza się badania odporności ogniowej według międzynarodowych norm, takich jak australijska norma AS1530 części 1-4 lub krajowy kodeks budowlany. Testy te symulują rzeczywiste warunki pożarowe i sprawdzają zachowanie elementu konstrukcyjnego w kontrolowanych warunkach. Badania te mierzą, jak długo element może spełniać wymogi nośności konstrukcyjnej, integralności i izolacji.

Znaczenie poziomu odporności ogniowej (FRL)
- Bezpieczeństwo życia
- Kluczowym celem FRL jest ochrona życia. Zapewniając określony czas odporności na pożar, FRL umożliwia bezpieczną ewakuację i daje strażakom dodatkowy czas na działanie.

Ochrona mienia
Elementy ognioodporne ograniczają rozprzestrzenianie się ognia na inne części budynku, co zmniejsza straty materialne i może nawet uratować konstrukcję przed całkowitym zniszczeniem.

Zgodność z przepisami
Wiele przepisów budowlanych wymaga określonych poziomów FRL dla różnych rodzajów konstrukcji. Spełnienie tych wymogów jest niezbędne do zgodności z regulacjami, zapewniając bezpieczeństwo dla mieszkańców i właścicieli.

Ubezpieczenie i odpowiedzialność
Firmy ubezpieczeniowe przy ustalaniu zakresu ochrony i składek biorą pod uwagę środki bezpieczeństwa przeciwpożarowego, w tym poziom FRL. Wyższy poziom odporności ogniowej może obniżyć koszty ubezpieczenia i zredukować ryzyko poważnych strat. Dodatkowo, zastosowanie właściwych środków bezpieczeństwa przeciwpożarowego może pomóc uniknąć odpowiedzialności prawnej w przypadku wypadku związanego z pożarem.

Poziom odporności ogniowej (FRL) jest kluczowy dla zapewnienia bezpieczeństwa w budynku i ograniczenia rozprzestrzeniania się ognia, dymu oraz ciepła. FRL wskazuje, jak długo elementy konstrukcyjne mogą wytrzymać działanie ognia, co daje mieszkańcom cenny czas na ewakuację i ułatwia działania strażaków. Przestrzeganie standardów FRL gwarantuje zgodność z przepisami budowlanymi, zmniejszając ryzyko strat materialnych, obniżając koszty ubezpieczenia i ograniczając ewentualne zobowiązania prawne.