Jednorazowy plastik bywa szkodliwy

Torby plastikowe są uważane za szkodliwe dla środowiska ze względu na swoje negatywne skutki dla planety. Ich obecność jest widoczna zarówno na naszych ulicach, w rzekach, jeziorach, jak i na plażach, a nawet w najgłębszych oceanach. Prognozy sugerują, że do 2050 roku w oceanach znajdzie się więcej plastiku niż ryb. Nie możemy być naiwni i myśleć, że ten problem zostanie ograniczony jedynie do tamtego środowiska. Plastikowe odpady, po spożyciu przez ryby i organizmy morskie, powodują znaczne szkody i dostają się do organizmów wszystkich osób, które je spożywają. W związku z tym wielu naukowców zajmujących się ochroną środowiska oraz aktywistów domaga się całkowitego zakazu plastikowych toreb.

Reagując na te apele, polityczni decydenci w wielu krajach wprowadzają lokalne przepisy zakazujące używania plastikowych toreb. Władze miast w kilku azjatyckich krajach, w tym w Pakistanie, podejmują działania przeciwko plastikowym torbom na zakupy. Jednakże, takie rozwiązanie nie jest wystarczające.

Ludzie nie sprzeciwiają się korzystaniu z toreb biodegradowalnych i uważają je za pożądany powrót do tradycyjnej praktyki używania koszy na zakupy lub toreb wykonanych z lokalnie dostępnych materiałów, które są mniej szkodliwe dla środowiska. Warto pamiętać, że plastikowe torby zostały stworzone z konkretnym celem i miały zaspokajać pewne potrzeby. Cienki plastik ma wiele zastosowań, których nie potrafią papier i inne substytuty plastiku. Istnieją nawet sytuacje, w których cienki plastik może być bardziej korzystny niż alternatywne materiały.

Plastikowe torby są szeroko wykorzystywane do pakowania żywności, wody i innych płynów. Mogą również pełnić funkcję wyściółki ochronnej w koszach na śmieci, służyć jako folia ochronna dla delikatnych materiałów odzieżowych czy tymczasowe uszczelnienie w przypadku przecieków dachowych i kranów. Dodatkowo, cienki plastik jest lekki, odporny na zmienne temperatury, wytrzymały, tani i łatwy do masowej produkcji. Nic dziwnego, że ten rewolucyjny produkt znajduje się w niemal każdym aspekcie współczesnego życia.
Plastikowa torba jest wszechstronnym i praktycznym wynalazkiem XX wieku, posiadającym wiele funkcji. Jedną z zalet jest jej wielokrotnego użytku. Choć niektóre plastikowe torby są zbyt cienkie, aby można było je ponownie wykorzystać, rozwiązaniem jest produkcja solidniejszych i trwalszych plastikowych toreb foliowych, zamiast całkowicie z nich rezygnować.

Jednym z głównych powodów, dla których plastikowe torby foliowe są uważane za obciążenie dla środowiska, jest fakt, że większość z nich nie ulega biodegradacji. Jednak, gdyby były produkowane z materiałów podlegających biodegradacji, takich jak biotworzywa, które obecnie są stosowane w niektórych krajach europejskich, zniknąłby główny powód do wprowadzenia zakazu.

Lilia Casanova, była zastępczyni dyrektora Programu Ochrony Środowiska ONZ, podkreśla, że "nawet po zmianie materiału nie ma gwarancji, że szkody dla środowiska spowodowane przez tworzywa sztuczne ustaną. To wynika z faktu, że problem nie tkwi w samym materiale, lecz w zachowaniu ludzi, którzy nie wiedzą lub nie dbają o odpowiednie sposoby utylizacji produktu".

Innym powodem jest właściwość, która sprawia, że plastik jest tak szkodliwy: jego trwałość i długowieczność. To sprawia, że jest on cenny, ponieważ nie ulega rozkładowi przez pięćset lat. Możemy używać go wielokrotnie, niemal w nieskończoność. Materiał, który może być stale poddawany recyklingowi, stanowi znakomitą pomoc dla ekologii i gospodarki, szczególnie w czasach, gdy populacja ludzka rośnie, a wymagania dotyczące stylu życia wzmagają się gwałtownie. Problem nie dotyczy samego plastiku. Problemem jest nieodpowiedzialne korzystanie z niego. Rozwiązaniem nie jest zakaz plastiku, lecz zapewnienie, że jest on używany w odpowiedzialny sposób i poddawany odpowiedniemu recyklingowi.
Demonizując tworzywa sztuczne, organy regulacyjne nie mogą ignorować wkładu przemysłu cienkich tworzyw sztucznych w gospodarkę. Przemysł tworzyw sztucznych generuje setki tysięcy miejsc pracy w samym Pakistanie, a politycy w wielu krajach zdają sobie z tego sprawę. Na przykład Australia postanowiła ograniczyć stosowanie cienkich plastikowych toreb z polietylenu o dużej gęstości (HDPE), ale nie wprowadziła ich całkowitego zakazu ze względu na negatywny wpływ na zatrudnienie. Dążenie do stworzenia planety wolnej od plastiku powinno uwzględniać nie tylko uprzywilejowanych, ale również zapewniać rozwiązania i alternatywy dla wielu osób, które polegają na tym tanim, lekkim i łatwo dostępnym materiale.

Należy pamiętać, że w naszym pośpiechu, aby pozbyć się plastiku, nie powinniśmy sięgać po niezrównoważone ani szkodliwe alternatywy. Na przykład zakaz plastikowych toreb w Islamabadzie i niektórych innych częściach Pakistanu doprowadził do szybkiego pojawienia się na rynku toreb z włókniny. Mimo że wyglądają i czują się jak tkaniny, są wykonane z polipropylenu, rodzaju tworzywa sztucznego. Są one równie nieekologiczne i nie ulegają biodegradacji, co plastikowe torby, stanowiąc zagrożenie dla zdrowia i środowiska. Zostały one teraz również uznane za plastikowe w indyjskim stanie Uttar Pradesh.

Przemysł tworzyw sztucznych wprowadza dezinformację, sugerując, że te torby są wykonane z materiału. W rzeczywistości, torby te generują jeszcze większe obciążenie dla odpadów, ponieważ są ciężkie i trudno je poddać recyklingowi.

Badania wskazują również, że papierowe torby na zakupy często mają większy ślad węglowy niż plastikowe torby, ponieważ rzadziej są ponownie używane. Ślad węglowy ponownie wykorzystanej plastikowej torby jest znacznie niższy niż w przypadku torby papierowej. W rzeczywistości, jeśli nie jest odpowiednio zarządzany, papier może stanowić większe źródło zanieczyszczeń niż plastikowe torby. Papier zajmuje dziewięć razy więcej miejsca na wysypiskach i rozkłada się znacznie wolniej niż plastik.
Odpowiedzią na problemy związane z używaniem cienkich plastikowych toreb nie powinien być zakaz, lecz lepsze zarządzanie nimi. Zarządzanie plastikowymi torbami oznacza posiadanie wiedzy na temat właściwego użytkowania, przechowywania i możliwości wielokrotnego użycia, a także znajomość sposobów recyklingu po zakończeniu ich życia.

Niezbędne jest opracowanie i upowszechnienie wytycznych dotyczących sposobu użytkowania, konserwacji, ponownego wykorzystania, odzyskiwania i recyklingu plastikowych toreb. Obecnie istnieją technologie recyklingu cienkich plastikowych toreb. Konieczne jest stworzenie wszechstronnych ram polityki gospodarczej, które usprawnią i wprowadzą na skalę komercyjną recykling tworzyw sztucznych. Rząd ma również rolę w podnoszeniu świadomości społecznej na temat odpowiedzialnego użytkowania i recyklingu.

Gospodarka o obiegu zamkniętym może przekształcić problem tworzyw sztucznych w zrównoważone rozwiązanie. Wymaga to systemowej zmiany, w której wartościujemy, przeprojektowujemy, recyklingujemy i ponownie wykorzystujemy zasoby. Kiedy stworzymy rynek i przekonamy ludzi, że plastik ma wartość (a nie jest odpadem), unikniemy gromadzenia tworzyw sztucznych. Plastikowe butelki już są zbierane i poddawane recyklingowi. Koncept "odpadów w pieniądze" jest potrzebny teraz.

Zakaz plastikowych toreb oznacza traktowanie ich jako bezużytecznych i lekceważenie ich praktycznej funkcjonalności, wygody, trwałości i przystępnej ceny. Brak realnego, opłacalnego i wszechstronnego substytutu dla plastikowych toreb w opakowaniach. To niewłaściwe użytkowanie i niewłaściwe pozbywanie się plastikowych toreb powoduje szkody dla środowiska, a nie sam produkt. Całkowity zakaz plastikowych toreb narazi nas na większe problemy niż obecnie stoją przed światem. Nie ochroni to środowiska przed negatywnymi skutkami kultury "odbioru".

Minął kolejny Międzynarodowy Dzień Bez Torby Plastikowej, a wszechobecna obecność plastikowych toreb nadal stanowi zarówno wygodę, jak i zagrożenie. Niestety, wydaje się, że ten dzień miał niewielki wpływ na naszą zbiorową świadomość i zmniejszenie naszej zależności od tworzyw sztucznych. Zanieczyszczenie plastikiem stanowi palący problem globalny, który szerzy się po naszej planecie, od gór i lasów, aż po rzeki, plaże i oceany, niszcząc życie morskie, dzikie zwierzęta i bydło hodowlane. Mówi się, że plastikowe torby rocznie zabijają około jednego lakh zwierząt. Problem zanieczyszczenia rozpoczyna się od niewielkiego elementu - plastikowej torby, która jest szeroko używana przez lokalnych sprzedawców. Obecnie, trend zamawiania towarów i żywności przez Internet tylko potęguje to zjawisko. Każde gospodarstwo domowe przyczynia się do rosnącej góry plastikowych odpadów.

Skutki negatywnego oddziaływania plastiku dotykają różnych sfer naszego życia, przede wszystkim zdrowia, prowadząc do występowania astmy, otyłości i raka. Produkcja plastiku uwalnia szkodliwe chemikalia, które negatywnie wpływają na układ oddechowy, serce i nerki, zwłaszcza u dzieci. Tworzywa sztuczne zatkały systemy kanalizacyjne w miastach i spowodowały powodzie, czego przykładem może być tragiczna powódź w Bombaju w 2005 roku. Niedawna powódź w tunelu podziemnym w Bengaluru, która pochłonęła młode życie, była również wynikiem zablokowanego plastikiem systemu odpływowego. Po niszczycielskiej powodzi w 1998 roku Bangladesz jako pierwszy kraj wprowadził zakaz stosowania plastiku. Indie również zakazały używania jednorazowych plastikowych produktów w zeszłym roku. 

Rząd stanu Karnataka podjął w 2016 roku inicjatywę zakazu stosowania plastiku o grubości mniejszej niż 40 mikronów, jednak nie zdołał skutecznie egzekwować tego zakazu. Przemysłowe jednostki nadal prosperowały, a próby ich zamknięcia zakończyły się niepowodzeniem, z pierwszeństwem dążenia do utrzymania miejsc pracy. Niedawno rząd podjął bardziej rygorystyczne środki, takie jak nałożenie wysokich grzywien na sprzedawców detalicznych oraz wprowadzenie plastikowych toreb nadających się do kompostowania, jednak efekty tych działań muszą być nadal oceniane. Rząd powinien zdawać sobie sprawę, że utrzymanie miejsc pracy dla kilku tysięcy osób nie może przynosić zniszczenia środowisku, i powinien podjąć działania mające na celu przekształcenie jednostek produkujących plastikowe torby w bardziej zrównoważone przedsiębiorstwa.

Ekolodzy mogą głośno alarmować o niebezpieczeństwach związanych z plastikiem, ale napotykają na obojętną administrację i bezrefleksyjną opinię publiczną. Jednak zieloni aktywiści wprowadzają stopniową zmianę, a cieszące oko jest obserwowanie, jak kilka ekologicznych inicjatyw i zrównoważonych alternatyw staje się integralną częścią naszego codziennego życia. Jest zaskakujące, że inteligentna istota ludzka, zdolna do przewidywania katastrofalnych skutków plastiku, nadal trwale się nim posługuje. Jest to niczym innym jak globalnym samobójstwem.

Według doniesień medialnych, naukowiec zajmujący się oceanografią, Charles Moore, stwierdził, że tylko my, ludzie, jesteśmy w stanie tworzyć odpady, których natura nie jest w stanie zutylizować. W 1997 roku odkrył on morską strefę śmieci podczas badania Pacyfiku, a główną jej składową są odpady plastikowe.

Wielu ludzi uważa, że odpady morskie to głównie plastikowe odpady, które są widoczne na powierzchni wody. Jednak te materiały są obecne praktycznie wszędzie. Każdego roku produkuje się około 300 milionów ton plastiku, z czego około połowa jest używana jednorazowo, co oznacza, że ludzie wyrzucają go po jednym użyciu. Produkty z tworzyw sztucznych są często natychmiast odrzucane. Większość odpadów z tworzyw sztucznych jest transportowana na wysypiska, gdzie mają być przetwarzane, ale niektóre z tych śmieci wypływają, docierają do rzek i ostatecznie trafiają do oceanu. Co roku około 8 milionów ton plastikowych zanieczyszczeń dostaje się do oceanu, otaczając życie morskie, skażając rafy koralowe i rozkładając się na biliony małych cząstek plastiku pod wpływem wody, wiatru i światła słonecznego.

Dla wielu gatunków morskich cząsteczki plastiku wyglądają jak pożywienie i są atrakcyjne. Zwierzęta te jedzą zanieczyszczenia morskie, co prowadzi do ich śmierci z głodu z powodu braku prawdziwego pożywienia. Zanieczyszczenia te są następnie przenoszone w organizmach zwierząt, a naukowcy nadal badają skutki biologiczne generowane przez odpady morskie. Mikroplastik może również stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzi, którzy spożywają owoce morza i piją wodę zawierającą mikroplastik. W 2019 roku Światowa Organizacja Zdrowia wezwała do przeprowadzenia szczegółowych badań nad potencjalnym wpływem mikroplastiku na zdrowie ludzi.

Faktem potwierdzającym te obserwacje jest to, że ze względu na skład chemiczny używany do produkcji plastiku, jest on niezwykle trwały i nie ulega naturalnemu rozkładowi. W ostatnich latach naukowcy mają nadzieję na skuteczne rozwiązanie tego problemu poprzez wykorzystanie mikroorganizmów w wodzie i glebie, które mogą rozkładać plastik i przekształcać go w związki, które 

mogą być ponownie wykorzystane w przyrodzie. W obliczu zanieczyszczenia środowiska plastikowymi odpadami, rośnie problem jednorazowych plastikowych produktów, które trafiają do oceanu i mogą nie ulec rozkładowi przez wiele setek lat, stanowiąc poważne zagrożenie dla ekosystemu morskiego.

Jak więc przyczyniamy się do tego uporczywego kryzysu plastikowego? Odpowiedź leży w procesie produkcji plastiku, ale przede wszystkim ważne jest zrozumienie, że "plastik" to nie tylko torba na zakupy, którą wyobrażamy sobie unoszącą się w wodzie morskiej. Obecnie w oceanach znajduje się ogromna ilość plastikowych fragmentów i zanieczyszczeń, które wpływają na podwodne środowisko.

Aby skutecznie zmniejszyć problem zanieczyszczenia plastikiem, konieczne jest podjęcie działań na wielu frontach. Po pierwsze, musimy ograniczyć produkcję jednorazowych plastikowych produktów i promować alternatywne, bardziej ekologiczne materiały. Należy wprowadzić surowsze przepisy dotyczące recyklingu i ponownego wykorzystania plastiku, aby ograniczyć jego ilość trafiającą do oceanu. Ważne jest również edukowanie społeczeństwa na temat skutków zanieczyszczenia plastikiem i promowanie działań indywidualnych, takich jak redukcja zużycia plastikowych opakowań i segregacja odpadów. Ważnym aspektem walki z kryzysem plastikowym jest również rozwój innowacyjnych technologii, które umożliwią skuteczne rozkładanie plastiku i przekształcanie go w bardziej przyjazne dla środowiska substancje. Naukowcy i inżynierowie pracują nad różnymi metodami, takimi jak biodegradowalne tworzywa sztuczne i technologie biologicznego rozkładania, aby znaleźć rozwiązania na długą metę. Nie możemy lekceważyć skali i powagi kryzysu plastikowego. Musimy działać zarówno na poziomie jednostki, społeczeństwa, jak i na szczeblu globalnym, aby zmniejszyć naszą zależność od plastiku i chronić nasze morskie ekosystemy przed dalszym zniszczeniem. Tylko poprzez wspólne wysiłki i odpowiedzialne podejście do problemu możemy zapewnić czystsze i zdrowsze przyszłości dla naszych oceanów i wszystkich form życia, które w nich się znajdują. 

Plastik, według Karl Rydera, chemika z Uniwersytetu Herch w Zjednoczonym Królestwie, to szeroka gama niejednorodnych materiałów. Każdy z tych materiałów ma swoje unikalne zastosowania i właściwości fizyczne. Istnieje ponad 300 różnych rodzajów plastików. Ryder uczestniczył w Projekcie Plastic Cooperation Lab na Uniwersytecie Herch, który ma na celu badanie i promowanie zrównoważonego rozwoju przemysłu tworzyw sztucznych. Mimo takiej różnorodności, plastiki mają pewne cechy wspólne. Składają się z polimerów, czyli cząsteczek zbudowanych z powtarzających się jednostek. Struktura polimerów nadaje tworzywom plastycznym wiele charakterystycznych właściwości, takich jak elastyczność, plastyczność i wytrzymałość. Plastiki można podzielić na dwie główne kategorie: biodegradowalne tworzywa sztuczne i syntetyczne tworzywa sztuczne. Biodegradowalne tworzywa sztuczne są wytwarzane z materiałów takich jak skrobia kukurydziana, olej roślinny lub bakterie, podczas gdy syntetyczne tworzywa sztuczne są polimerami, które są syntetyzowane z ropy naftowej i gazu ziemnego. Chociaż biodegradowalne tworzywa sztuczne brzmią przyjaźniej dla środowiska, nie zawsze są one ekologiczne, ponieważ nie wszystkie z nich rozkładają się łatwo i mogą nadal istnieć w środowisku przez długi czas. Z drugiej strony, tworzywa sztuczne pochodzące z ropy naftowej i gazu ziemnego mają negatywny wpływ na środowisko, ponieważ utrzymują się w środowisku przez dłuższy czas i wywierają inne negatywne oddziaływania na ekosystem. Aby to lepiej zrozumieć, przyjrzyjmy się przykładowi plastiku pochodzącego z ropy naftowej. Weźmy na przykład plastikową butelkę mleka, którą wkładamy do lodówki w celu schłodzenia. To jest początek cyklu życia tej butelki. Ropa naftowa, która znajduje się głęboko w ziemi w obszarach wysokiego ciśnienia, jest wydobywana przy użyciu sond wiertniczych i urządzeń pompowych. Następnie jest transportowana rurociągiem do rafinerii. Ropa naftowa składa się z gęstych substancji węglowodorowych, które są połączeniem atomów węgla i wodoru. Te węglowodory tworzą łańcuchową strukturę o różnej długości, co nadaje im różne właściwości. Węglowodory te są podstawowymi składnikami tworzyw sztucznych na Ziemi.

Rafinerie przetwarzają ropę naftową, aby uzyskać monomery, czyli jednostki budujące polimery. Te monomery są następnie poddawane procesowi polimeryzacji, w wyniku którego łączą się ze sobą, tworząc długie łańcuchy polimerowe. Ten proces może różnić się w zależności od rodzaju tworzywa sztucznego, ale ogólnie polega na powielaniu jednostek monomerowych. Tworzywa sztuczne różnią się od siebie w zależności od rodzaju monomerów i procesów polimeryzacji. W wyniku tego mogą posiadać różne właściwości, takie jak przezroczystość, sztywność, elastyczność, odporność chemiczną itp. Te właściwości sprawiają, że tworzywa sztuczne są użyteczne w wielu dziedzinach, takich jak opakowania, budownictwo, motoryzacja, elektronika i wiele innych. Niestety, większość plastików ma długotrwały wpływ na środowisko. Są trudne do rozkładu i mogą pozostawać w środowisku przez setki lat. Wiele z nich trafia do oceanów, zanieczyszczając wodę i wpływając na organizmy morskie. Plastiki mogą się rozpadać na coraz mniejsze fragmenty, tworząc mikroplastiki, które są rozprzestrzeniane w ekosystemach i mogą być spożywane przez organizmy, w tym ludzi. Dlatego tak ważne jest podejmowanie działań mających na celu ograniczenie produkcji plastików jednorazowego użytku, promowanie recyklingu i poszukiwanie alternatywnych, bardziej ekologicznych materiałów. Wprowadzanie innowacyjnych technologii i świadomość społeczna w zakresie problematyki plastikowej są niezbędne dla ochrony naszego środowiska i zachowania zdrowia ekosystemów. 

W rafinerii rozpoczyna się produkcja wyrobów z tworzyw sztucznych. Proces ten zaczyna się od podgrzewania ropy naftowej, podobnej do melasy, w piecu. W wyniku tego procesu powstaje destylowana para, która przechodzi przez rurę destylacyjną. W trakcie destylacji cięższe związki węglowodorowe opadają na dno rury, podczas gdy lżejsze związki unoszą się do góry. Ropa naftowa, benzyna i parafina to tylko kilka z wielu różnych substancji chemicznych, które powstają podczas tej separacji. Jedną z tych substancji jest ropa naftowa, która staje się głównym surowcem do produkcji tworzyw sztucznych.

Ropa naftowa jest niezwykle cennym surowcem w produkcji tworzyw sztucznych, ponieważ zawiera związki węglowodorowe, takie jak etylen i akryl. Te dwa związki są kluczowe dla tworzenia najpowszechniejszych produktów z tworzyw sztucznych. Aby przekształcić etylen i akryl w substancje, które można wykorzystać do produkcji plastików, surowce węglowodorowe muszą być poddane rozkładowi na mniejsze jednostki. Istnieje wiele metod, aby to osiągnąć. Jedną z nich jest stosowanie wysokiej temperatury i wysokiego ciśnienia w środowisku o zerowej zawartości tlenu. Ten proces nazywany jest "krakingiem parowym". Dzięki temu procesowi można wydobyć etylen bezpośrednio z ropy naftowej po termicznym rozszczepieniu. Akryl jest ważnym surowcem do produkcji struktur z tworzyw sztucznych.

Kolejnym etapem jest przeprowadzenie reakcji polimeryzacji. W tym procesie poszczególne monomery są chemicznie łączone w nowy sposób, tworząc długie zduplikowane łańcuchy. Etylen i akryl tworzą polietylen i polipropylen, które są dwoma najczęściej produkowanymi polimerami na Ziemi. Te polimery mają różne zastosowania i właściwości, takie jak elastyczność, wytrzymałość czy przezroczystość, co sprawia, że są bardzo użyteczne w wielu dziedzinach przemysłu i codziennego życia. Należy jednak pamiętać, że proces produkcji tworzyw sztucznych z ropy naftowej ma negatywny wpływ na środowisko. Emituje się duże ilości gazów cieplarnianych i innych zanieczyszczeń. Dlatego tak ważne jest dążenie do rozwoju zrównoważonych materiałów polimerowych oraz alternatywnych źródeł.  W ostatnich latach prowadzone są intensywne badania i rozwój nowych metod produkcji tworzyw sztucznych, które mają mniejszy negatywny wpływ na środowisko. W ramach tych badań poszukuje się alternatywnych surowców do produkcji tworzyw sztucznych, które nie opierają się na ropy naftowej. Przykładowo, rozwija się technologie oparte na surowcach odnawialnych, takich jak biomasa, skrobia, trzcina cukrowa czy oleje roślinne. Te materiały mają potencjał do tworzenia biodegradowalnych i bardziej ekologicznych tworzyw sztucznych. Innym kierunkiem badań jest opracowywanie technologii recyklingu tworzyw sztucznych, aby zmniejszyć ilość odpadów i zasobów zużywanych podczas produkcji nowych materiałów. Recykling pozwala na odzyskiwanie użytecznych składników z zużytych produktów i ponowne wykorzystanie ich w procesie produkcji. Wprowadzenie bardziej efektywnych i zaawansowanych metod recyklingu może znacznie zredukować negatywny wpływ tworzyw sztucznych na środowisko. Ponadto, naukowcy i inżynierowie poszukują nowych materiałów i technologii, które pozwolą na produkcję biodegradowalnych tworzyw sztucznych. Tworzywa sztuczne, które ulegają naturalnemu rozkładowi w środowisku, mogą zmniejszyć problem zanieczyszczenia plastikiem i długotrwałego obecności w ekosystemach. W miarę postępu technologicznego i rosnącej świadomości ekologicznej społeczeństwa, istnieje nadzieja na rozwój bardziej zrównoważonego i przyjaznego dla środowiska przemysłu tworzyw sztucznych. Innowacyjne rozwiązania, takie jak biodegradowalne i oparte na surowcach odnawialnych tworzywa sztuczne, recykling i efektywne metody produkcji, mogą przyczynić się do ograniczenia negatywnego wpływu plastiku na nasze środowisko. 

Wykorzystywanie różnych dodatków do tworzyw sztucznych ma kluczowe znaczenie dla dostosowania ich właściwości do konkretnych zastosowań. Na przykład, dodatki przeciwutleniające pomagają chronić tworzywo przed działaniem tlenu i zapobiegają jego degradacji, podczas gdy środki spieniające są stosowane w celu uzyskania pożądanej struktury piankowej. Plastyfikatory, z kolei, nadają elastyczność i giętkość polimerom, co jest istotne w przypadku wytworzenia elastycznego opakowania lub miękkiego materiału. Warto również wspomnieć, że tworzywa sztuczne mają różne właściwości ekologiczne i mogą mieć wpływ na środowisko w różny sposób. Niektóre tworzywa sztuczne są trudne do rozkładu i mogą pozostawać w środowisku przez bardzo długi czas, co przyczynia się do zanieczyszczenia i negatywnych skutków dla ekosystemów. Jednak istnieją również innowacyjne tworzywa sztuczne, które są biodegradowalne i mogą ulegać naturalnemu rozkładowi, ograniczając negatywny wpływ na środowisko. W przyszłości kluczowym wyzwaniem będzie rozwój bardziej ekologicznych tworzyw sztucznych, które będą charakteryzować się wysoką wydajnością, różnorodnymi właściwościami i jednocześnie będą miały minimalny wpływ na środowisko naturalne. Badania naukowe, innowacje technologiczne oraz zwiększona świadomość społeczna na temat problemu zanieczyszczenia plastikiem są ważnymi czynnikami, które mogą przyczynić się do dalszego rozwoju zrównoważonych rozwiązań w przemyśle tworzyw sztucznych. 

Ostatecznie te sieci przemysłu tworzyw sztucznych przyczyniły się do stworzenia różnorodności produktów z tworzyw sztucznych, które mamy dzisiaj. Wnieśli ogromny wkład w produkcję i przechowywanie żywności, kosmetyków, badania i rozwój technologii oraz opiekę medyczną. Jednak teraz skupmy się na procesie produkcji tworzyw sztucznych w skrócie. Tworzywa sztuczne, które są syntetyzowane z ropy naftowej i gazu ziemnego, mają na celu oddzielenie związków węglowodorowych i ich przekształcenie w nową formę poprzez reorganizację ich części. W rezultacie powstaje "materiał obcy", który nie jest rozpoznawany przez mikroorganizmy w wodzie gruntowej i glebie. Główny łańcuch węglowy w syntetycznym plastiku nie może zostać zidentyfikowany przez bakterie glebowe, co oznacza, że nie mogą go strawić i przekształcić w wodę i dwutlenek węgla. Polietylen, na przykład, potrzebuje kilku wieków, aby się rozłożyć na wysypiskach śmieci, co oznacza, że wiele rzeczy, które wytwarzamy, pozostaje praktycznie w niezmienionej formie przez długie lata. Plastik ulega stopniowemu rozkładowi pod wpływem słońca, wody i wiatru. Produkty z tworzyw sztucznych pochodzących z ropy naftowej i gazu ziemnego emitują gazy cieplarniane. 

Szkodliwe substancje chemiczne dodawane podczas procesu produkcji plastików również mogą przedostać się do środowiska. Konieczne jest zatem zwrócenie szczególnej uwagi na rosnącą ilość jednorazowych plastikowych odpadów. Oprócz długotrwałego skażania środowiska na wiele lat, katastrofa ekologiczna spowodowana przez produkty z tworzyw sztucznych może mieć poważniejsze skutki w przyszłości. Jednak istnieją również sposoby pozbycia się zgromadzonych plastikowych odpadów. Według Ledexii, jednym z obszarów badawczych przyszłości są biodegradowalne tworzywa sztuczne. Stanowią one potencjalne rozwiązanie. Oznacza to, że produkcja biodegradowalnego plastiku niekoniecznie musi wiązać się z jego użytkowaniem. Tworzone są biopolimery, takie jak skrobia kukurydziana, które mogą być wykorzystane do wytwarzania plastików. Te polimery są rozkładane przez mikroorganizmy w wodzie i glebie w sposób sensowny i efektywny. Dążenie do rozwoju i wykorzystania biodegradowalnych tworzyw sztucznych ma na celu zmniejszenie negatywnego wpływu plastikowych odpadów na środowisko. Wprowadzenie takich innowacyjnych rozwiązań może przyczynić się do ograniczenia negatywnych skutków używania tradycyjnych tworzyw sztucznych i przyczynić się do zrównoważonej przyszłości, w której produkty z tworzyw sztucznych mogą ulegać rozkładowi w naturalny sposób, nie szkodząc naszej planecie. 

W celu całkowitej zmiany wpływu plastiku na środowisko naturalne, biologia może odegrać istotną rolę w zastąpieniu oleistego polietylenu i polipropylenu, jednocześnie zachowując wytrzymałość i elastyczność tradycyjnych polimerów, które sprawiają, że są one tak popularne. Jednak jest to zadanie trudne, ponieważ tradycyjne polimery wciąż są konkurencyjne pod względem kosztów produkcji, co stawia przed nami wyzwania. Niemniej jednak, w ostatnich latach pojawiły się pewne biodegradowalne rozwiązania. Jednym z nich jest polistumina, z której można produkować jednorazowe przedmioty, takie jak kubki, sztućce i słomki. Gdy dostaje się do środowiska, może ona podlegać bardziej skutecznej biodegradacji. Przewiduje się, że w miarę rosnącego globalnego popytu na wyroby z tworzyw sztucznych, liczba takich wynalazków będzie stopniowo wzrastać. Pozytywne i optymistyczne sygnały pojawiają się również w innych obszarach. W roku 2016 naukowcy odkryli rodzaj bakterii zdolnych do rozkładania plastiku, a następnie inni badacze znaleźli robaki, które potrafią zjadać polietylen. Odkryto również enzymy, które są w stanie rozkładać odpady z tworzyw sztucznych. "W przyszłości, być może w ciągu kilku najbliższych lat, będziemy w stanie osiągnąć rozkład i trawienie plastiku dzięki tym bakteriom i robakom. Możliwe będzie nawet rozkładanie plastikowych torebek polietylenowych, aby hodować większe robaki, które będą połykać nasze plastikowe śmieci." 

W procesie produkcji tworzyw sztucznych człowiekowi udało się pozyskać surowce z natury i całkowicie je przetworzyć w formy, które są trudno strawne dla środowiska. Ta sytuacja jest wynikiem ludzkiej pomysłowości i wiedzy. Jednak teraz dążymy do zmiany tego stanu rzeczy poprzez badania i rozwój nowych technologii! Wszystkie wspomniane wcześniej metody rozwiązywania problemów związanych z tworzywami sztucznymi muszą być kontynuowane i rozwijane przez naukę i technologię. Istnieją pewne techniczne wyzwania i wysokie koszty, które trzeba jeszcze pokonać, aby te rozwiązania były powszechnie stosowane. Najlepszym obecnie sposobem na rozwiązanie problemów związanych z tworzywami sztucznymi jest recykling. Poprzez wielokrotne wykorzystanie plastiku i procesy takie jak kruszenie i czyszczenie granulatu, nie tylko chronimy środowisko, ale także zmniejszamy koszty związane z używaniem plastiku. Recykling jest obecnie najbardziej skutecznym sposobem radzenia sobie z problemami związanymi z tworzywami sztucznymi.

Ze względu na stale rosnące zużycie tworzyw sztucznych, większość odpadów jest obecnie składowana, trafia do środowiska lub jest spalana, co ma negatywny wpływ na nasze środowisko.

Produkcja i spalanie tworzyw sztucznych generują emisję gazów cieplarnianych, co przyczynia się do zmian klimatu. Z drugiej strony, wprowadzanie odpadów z tworzyw sztucznych do środowiska może powodować poważne konsekwencje. Istnieje również niepokojący brak pełnej oceny wpływu mikroplastiku - plastikowych cząsteczek o średnicy mniejszej niż pięć milimetrów - na ekosystemy oraz jego przenikanie do łańcucha pokarmowego przez organizmy.

Recykling plastiku, który pozwala uniknąć produkcji nowych tworzyw poprzez tworzenie wtórnego plastiku, może przyczynić się do zmniejszenia tych zagrożeń. Jednak obecnie tylko około 10% wyrobów w skali kraju korzysta z wtórnych tworzyw sztucznych. Recykling mechaniczny jest jednym ze sposobów zwiększenia obiegu tworzyw sztucznych. Polega on na odzyskiwaniu odpadów z tworzyw sztucznych bez zmiany ich składu chemicznego. Proces ten obejmuje sortowanie, mycie, suszenie, mielenie, regranulację i mieszanie.

W ostatnim artykule opublikowanym w czasopiśmie "The Journal of Industrial Ecology" - Magdalena Klotz z Wydziału Inżynierii Lądowej, Środowiskowej i Geomatycznej ETH Zurich badała, w jaki sposób można zwiększyć udział recyklingu mechanicznego poprzez różne środki, biorąc pod uwagę cały cykl materiałowy. "Analizowaliśmy, jakie działania mogą zwiększyć produkcję wtórnych tworzyw sztucznych i jednocześnie zagwarantować, że te wtórne tworzywa będą mogły zastąpić oryginalne tworzywa w produkcji nowych produktów" - powiedziała Klotz. "To szczególnie ważne, jeśli chcemy, aby recykling miał istotne korzyści dla środowiska, ponieważ pozwala uniknąć konieczności produkcji nowego plastiku". Klotz wyjaśnia, że granice recyklingu mechanicznego są słabo poznane. Wynika to częściowo z faktu, że często stosuje się go do mieszanki różnych tworzyw sztucznych, a w obrębie tych samych rodzajów tworzyw istnieje wiele różnych klas o różnych konfiguracjach łańcuchów polimerowych, które składają się na tworzywa sztuczne. Według Klotz pokazuje to, że sensowne jest nadanie priorytetu przez jednostki i rządy podejściu, które prowadzi do znacznych oszczędności wpływu na środowisko przy najniższych nakładach. Jak dodaje: „Aby osiągnąć nasze cele klimatyczne, prawdopodobnie musimy wdrożyć szereg środków, z których każdy w pewnym stopniu ogranicza nasz wpływ na zmiany klimatu, a recykling tworzyw sztucznych jest tylko jednym z nich”.

Dobra wiadomość i zła wiadomość

Magdalena Klotz i jej współautorzy przeprowadzili kompleksową analizę recyklingu tworzyw sztucznych w Szwajcarii, która ma również zastosowanie w innych krajach europejskich.

W badaniu uwzględniono 11 rodzajów tworzyw sztucznych w 69 grupach produktów, zarówno konsumowanych, jak i powstałych jako odpady w Szwajcarii. Przyszłe scenariusze uwzględniały zwiększoną zbiórkę odpadów, ulepszone projekty produktów oraz usprawnione sortowanie odpadów. Dzięki temu możliwe było oszacowanie ilości zużycia plastiku, odpadów i materiałów wtórnych, które mogłyby być wykorzystane w produkcji produktów do roku 2040. Wyniki badań przynoszą zarówno dobre, jak i złe wieści.

"Można wywnioskować dwa główne wnioski z naszego badania - jeden negatywny i jeden pozytywny" - powiedziała Klotz. "Po pierwsze, potencjał recyklingu mechanicznego wydaje się ograniczony - maksymalny osiągalny wskaźnik recyklingu w perspektywie średnioterminowej, do roku 2040, wynosi około 30%". Klotz zaznaczyła, że zespół uwzględnił tylko materiały wtórne, które mogą zastąpić pierwotne tworzywa sztuczne w produkcji produktów, aby obliczyć wskaźnik recyklingu. Jest to ważne, ponieważ zastępowanie pierwotnych tworzyw sztucznych wtórnymi przyczynia się do redukcji wpływu na środowisko. Wyjaśniła również, że osiągnięcie nawet takiego skromnego wskaźnika recyklingu wymagałoby znacznych zmian systemowych, w tym bardziej zaawansowanych systemów sortowania odpadów. "Dobrą wiadomością jest to, że ograniczony wskaźnik recyklingu wynoszący 30% nadal jest w stanie zmniejszyć ślad węglowy tworzyw sztucznych o jedną czwartą w porównaniu z brakiem recyklingu w naszym analizowanym systemie" - dodała.

Następnie zespół będzie badać wykorzystanie recyklingu chemicznego do przetwarzania odpadów, które są trudne do poddania recyklingowi mechanicznemu, aby ocenić, czy byłoby to bardziej korzystne niż spalanie. "Te badania mogą pomóc społeczeństwu zrozumieć, że ich wkład w recykling tworzyw sztucznych poprzez segregację odpadów jest niezbędny jako jeden z kroków w łańcuchu recyklingu, aby osiągnąć znacące korzyści dla środowiska" - powiedział Klotz. "Jednocześnie może to uświadomić, jak trudne jest zwiększenie recyklingu tworzyw sztucznych. Jeśli ludzie podejmują działania szkodliwe dla środowiska, które można łatwo ograniczyć, zamiast zwiększać recykling tworzyw sztucznych, badania te mogą stanowić motywację do zmian".

Według Klotz warto priorytetowo traktować podejście, które prowadzi do znacznych oszczędności w śladzie środowiskowym przy minimalnych nakładach. "Aby osiągnąć nasze cele klimatyczne, prawdopodobnie będziemy musieli wprowadzić szereg środków, z których każdy przyczyni się do ograniczenia naszego wpływu na zmiany klimatu, a recykling tworzyw sztucznych jest tylko jednym z nich" - podsumowała Klotz.

W przypadku wybuchu pożaru w biurowcu, procedura oddymiania klatek schodowych jest niezwykle istotna dla bezpiecznej ewakuacji osób znajdujących się w budynku. Główne kroki w tej procedurze obejmuje etap wykrycia pożaru. Jeśli zostanie wykryty za pomocą systemów alarmowych, takich jak czujniki dymu lub innych, należy niezwłocznie poinformować odpowiednie służby ratunkowe. Automatyczny system alarmowy włączy syreny dźwiękowe i lampy ostrzegawcze, informując wszystkich pracowników o sytuacji pożarowej. Często w biurowcach używane są także systemy powiadamiania głosowego, które przekazują instrukcje dotyczące postępowania w takim przypadku. Głównym celem procedury oddymiania jest zapewnienie bezpiecznej ewakuacji ludzi z budynku. Klatki schodowe są kluczowym miejscem, ponieważ stanowią główną drogę ucieczki. Pracownicy powinni natychmiast opuścić swoje miejsca pracy, zamknąć drzwi za sobą i udać się do najbliższej klatki schodowej. Aby zapewnić możliwość swobodnej ewakuacji, procedura oddymiania klatek schodowych jest niezbędna. W budynkach często stosuje się systemy oddymiania, które mają na celu usuwanie dymu z klatek schodowych, aby zapewnić czyste i przejezdne ścieżki ewakuacyjne.

Te systemy mogą obejmować wentylatory, otwierane okna lub specjalne klapy odprowadzające dym na zewnątrz. W przypadku dużych biurowców, gdzie istnieje wiele klatek schodowych, ważne jest zapewnienie odpowiednich wskazówek dotyczących wyboru odpowiedniej klatki schodowej. Są to zwykle oznaczenia umieszczone nad drzwiami, które wskazują, która klatka schodowa prowadzi na bezpieczne zewnątrz. Po opuszczeniu klatki schodowej, pracownicy powinni kontynuować ewakuację na zewnątrz budynku, zgodnie z instrukcjami bezpieczeństwa. Powinni się skierować na ustalone miejsce zbiórki, z dala od zagrożeń pożarowych, aby ułatwić liczenie i sprawdzenie, czy wszyscy bezpiecznie opuścili budynek. Systemy napowietrzania i oddymiania klatek schodowych w budynkach mieszkalnych są bardzo istotne dla zapewnienia ochrony zdrowia ludzi pracujących w budynkach.

Regulacja tych systemów jest kluczowa, ażeby zapewnić odpowiednie warunki powietrzne i błyskawiczną ewakuację w razie pożaru. Usługi związane z regulacją systemu napowietrzania i oddymiania klatek schodowych w biurowcach obejmują sporo operacji. Jednym z ważniejszych jest projektowanie technologii napowietrzania i oddymiania. W ramach tej usługi inżynierowie opracowują plany, które definiują, jak powietrze jest wpompowane i usuwane z klatek schodowych, aby zapewnić poprawne warunki. Kolejną usługą jest montaż wentylacji przeciwpożarowej. W ramach tej usługi technicy montują systemy, takie jak wentylatory, kanały i czujniki, które są potrzebne do właściwego działania systemu. Istotne jest, żeby instalacja była zrobiona zgodnie z zasadami i standardami, ażeby zapewnić optymalną wydajność i bezpieczeństwo. Kolejnym etapem jest pomiarowanie i uruchamianie systemów napowietrzania i oddymiania. W przypadku tej usługi specjaliści testują systemy, aby upewnić się, że działają zgodnie z oczekiwaniami i spełniają normy bezpieczeństwa. W razie konieczności przeprowadzane są korekty, aby zagwarantować optymalne działanie. Ostatnią usługą powiązaną z kontrolą systemu napowietrzania i oddymiania klatek schodowych w budynkach jest konserwacja i serwisowanie systemów. W obszarach tej usługi technicy przeprowadzają coroczne inspekcje a także czyszczenie systemów, by zapewnić ich wzorcowe działanie i minimalizować ryzyko katastrofy. W przypadku wystąpienia problemów technicy szybko reagują, aby nareperować problemy i przywrócić wzorcowe działanie systemu. Usługi połączone z regulacją systemu napowietrzania i oddymiania klatek schodowych w biurowcach są niezmiernie ważne dla zapewnienia zdrowia pracowników oraz załogantów budynków.

Zaprojektowanie, instalacja, testowanie, konserwacja i serwisowanie systemów są najważniejsze, żeby zagwarantować właściwe działanie i ograniczyć ryzyko awarii. Dlatego trzeba skorzystać z usług specjalistów, którzy posiadają odpowiednie doświadczenie i wiedzę w tym temacie. Należy podkreślić, że systemy napowietrzania i oddymiania klatek schodowych w biurowcach są wymagane prawem. W Polsce przepisy określają, że systemy te muszą być zaprojektowane, wykonane i utrzymywane w sposób gwarantujący ich skuteczne działanie i zgodność z przepisami bezpieczeństwa pożarowego. Dlaczego systemy napowietrzania i oddymiania są tak istotne? W przypadku pożaru, systemy te są niezbędne do zapewnienia idealnych warunków do ewakuacji ludzi z biurowca. Zapobiegają one zatorom powietrza, co zezwala uniknąć gromadzenia się oparów i toksycznych gazów w budynkach. Dzięki temu osoby ewakuowane mogą swobodnie poruszać się po klatkach schodowych i wyjść na zewnątrz biurowca. Systemy napowietrzania i oddymiania klatek schodowych są również ważne z punktu widzenia zdrowia i komfortu użytkowników budynków. Zapewniają one odpowiedni przepływ powietrza i wentylację, co minimalizuje ryzyko wystąpienia przypadłości związanych z mierną jakością powietrza, takich jak alergie czy astma. Usługi związane z obsługą systemu napowietrzania oraz oddymiania klatek schodowych w biurowcach są bardzo ważne. Systemy napowietrzania i oddymiania klatek schodowych to złożone instalacje, które wymagają odpowiedniego projektowania, montażu oraz regularnej konserwacji.