Jednorazowy plastik bywa szkodliwy

Orzeczenie sędziego w sprawie zakazu stosowania tworzyw sztucznych ukazuje toksyczne podejście liberalne. Powszechny zakaz używania jednorazowych tworzyw sztucznych przez rząd Trudeau jest uznawany za potencjalne zagrożenie dla równowagi federalizmu. Odklejenie w Kanadzie sięga zenitu. Najpierw ich rząd blokuje nielegalnie konta bankowe obywateli, a teraz sąd zakazuje słusznej ustawy...

Sędzia Sądu Federalnego orzekła, że: rząd liberalny przekroczył granice, klasyfikując wszystkie plastikowe przedmioty jako toksyczne w kanadyjskiej ustawie o ochronie środowiska. Na tej podstawie rząd wprowadził zakaz plastikowych słomek, toreb spożywczych, sztućców, pojemników na wynos, paluszków mieszanych i sześciokrotnych wózków pierścieniowych. 

W czwartek sędzia Sądu Federalnego, Hon. Angela Furlanetto, zaskoczyła opinię publiczną, zasadniczo odsuwając na bok zakaz rządu liberalnego dotyczący krótkiej listy jednorazowych artykułów z tworzyw sztucznych, obejmującej torebki spożywcze, sztućce, pojemniki na wynos i słomki do picia. Decyzja ta spotkała się z krytyką większości osób, które nie miały osobistego związku ze starodrzewem lub orką. Żyjemy teraz w świecie, gdzie coraz więcej ludzi korzysta z wielokrotnego użytku tkaninowych toreb spożywczych i drewnianych sztućców w imię ochrony środowiska, podczas gdy opuszczamy praktykę ponownego używania "jednorazowych" toreb spożywczych, które kiedyś zbieraliśmy i wielokrotnie wykorzystywaliśmy przed bezpiecznym oddaniem ich na składowisko śmieci.

Dziś ponad 20 międzynarodowych naukowców przedstawia plan skierowany do światowych liderów, mający na celu umieszczenie zdrowia ludzkiego w centrum globalnych negocjacji dotyczących traktatów plastikowych, które obecnie odbywają się w Nairobi, Kenia.

Plan ten, nazwany przez jego zwolenników: Globalnym Traktatem Plastycznym Naukowców Zdrowia, pojawia się w kontekście spotkania negocjatorów z około 175 krajów, w tym przedstawicieli branży, ekologów i innych, które trwa do 19 listopada. Celem tych spotkań jest opracowanie traktatu mającego na celu zakończenie globalnego zanieczyszczenia tworzywami sztucznymi. Zgromadzenie w Nairobi stanowi trzecie z pięciu planowanych spotkań, a zakończenie negocjacji planowane jest do końca 2024 roku, po czym zadanie opracowania pierwszego międzynarodowego traktatu dotyczącego plastiku na lądzie i w zbiornikach wodnych zostanie powierzone Programowi Narodów Zjednoczonych ds. Środowiska (UNEP).

Inicjatywa Globalnego Traktatu Zdrowia Naukowców ds. Tworzyw Sztucznych została poprowadzona przez Plastic Health Council, grupę naukowców zajmujących się wpływem tworzyw sztucznych na zdrowie ludzkie. Pete Myers, jeden z sygnatariuszy i członków Plastic Health Council, pełni funkcję głównego naukowca w Environmental Health Sciences, a jego prace są publikowane na stronie EHN.org. Alternatywny traktat precyzyjnie określa krótko- i długoterminowe cele, mające na celu ustanowienie globalnego traktatu chroniącego zdrowie ludzkie.

Cele krótkoterminowe obejmują

1. Zaprzestanie rozważań na temat recyklingu chemikaliów.
2. Eliminacja dotacji dla producentów tworzyw sztucznych.
3. Zmniejszenie produkcji tworzyw sztucznych jednorazowego użytku o 50% do 2035 roku.
4. Zmniejszenie produkcji pierwotnego plastiku o 70% do 2024 roku.
5. Zakaz sprzedaży wszystkich produktów z niepotrzebnym tworzywem sztucznym do 2030 roku.

Cele długoterminowe obejmują

1. Zaprzestanie stosowania mikro- i nanoplastików, z wyjątkiem placówek medycznych.
2. Wyeliminowanie wszystkich chemikaliów budzących obawy w tworzywach sztucznych.
3. Finansowanie bezpiecznych, zrównoważonych zamienników tworzyw sztucznych.

Sian Sutherland - współzałożyciel A Plastic Planet i Plastic Health Council, wyraził potrzebę pilnego wprowadzenia globalnego traktatu dotyczącego tworzyw sztucznych, opierającego się na niepodważalnych dowodach zawartych w licznych recenzowanych raportach badawczych. W oświadczeniu podkreślił, że decydenci globalni muszą się oprzeć intensywnemu lobbingowi ze strony dużych producentów ropy naftowej i zobowiązać się do stosowania bezpieczniejszych materiałów i chemikaliów, które nie zagrażają naszej planecie i zdrowiu naszych dzieci.

We wrześniu ubiegłego roku Program Narodów Zjednoczonych ds. Środowiska (UNEP) opublikował "Zero Draft" potencjalnego porozumienia traktatowego, które zawierało pewne propozycje ograniczenia lub zakazu niektórych chemikaliów związanych z tworzywami sztucznymi. Traktat ten, wydany dzisiaj, został przez naukowców określony jako "o dobrych intencjach", ale jednocześnie stwierdzono, że "jest znacznie poniżej tego, co jest potrzebne do zapewnienia zdrowia ludzi, dzikiej przyrody i ekosystemów".

Sporny temat dotyczy tego, czy – i w jakim stopniu – traktat powinien regulować chemikalia w produkcji tworzyw sztucznych. Tysiące chemikaliów obecnych w tworzywach sztucznych, takich jak PCB, ftalany, BPA i PFAS, są powiązane z negatywnym wpływem na zdrowie ludzi, obejmującym od układu odpornościowego po układ hormonalny. Ostatnie badania nad 1500 chemikaliami związanymi z tworzywami sztucznymi wykazały, że mniej niż 30% z nich zostało przetestowanych pod kątem wpływu na zdrowie ludzi.

Naukowcy podkreślają brak precyzyjnych testów na materiały przed wprowadzeniem ich do obrotu, szczególnie w przypadku tworzyw sztucznych, które w dużej mierze uniknęły regulacji przez ponad 100 lat.

Kraje i inni negocjatorzy także pozostają w sprzeczności co do tego, czy powinny istnieć ograniczenia produkcji, czy też należy bardziej skupić się na recyklingu i gospodarce o obiegu zamkniętym tworzyw sztucznych. Wprowadzenie traktatu ograniczającego produkcję mogłoby wpłynąć na interesy branży naftowej, gazowej i petrochemicznej.

Podczas gdy jedynie 9% plastiku jest obecnie poddawane procesowi recyklingu, recykling tworzyw sztucznych może uwolnić toksyczne dodatki chemiczne.

Promowanie recyklingu chemicznego "byłoby najgorszym możliwym rezultatem, jaki Traktat mógłby poprzeć w kontekście zarządzania odpadami z tworzyw sztucznych", zaznaczyli naukowcy.

Bethanie Carney Almroth, sygnatariusz Global Plastics Treaty i badacz z Uniwersytetu w Göteborgu w Szwecji, podkreśliła: "Recykling tworzyw sztucznych był prezentowany jako rozwiązanie kryzysu zanieczyszczenia tworzywami sztucznymi, ale toksyczne chemikalia obecne w tych materiałach komplikują zarówno ich ponowne wykorzystanie, usuwanie, jak i proces recyklingu. Liczne badania wskazują, że niebezpieczne substancje chemiczne mogą gromadzić się nawet w systemach recyklingu tworzyw sztucznych o stosunkowo bliskim obiegu zamkniętym." Dodała również: "Musimy szybko zrezygnować z chemicznych składników plastikowych, które mogą zaszkodzić zdrowiu ludzkiemu i środowisku."

Ostatnie spotkanie dotyczące traktatu plastikowego, które miało miejsce w czerwcu, zostało opóźnione z powodu debat proceduralnych, głównie z udziałem krajów czerpiących korzyści z przemysłu paliw kopalnych. Te kraje, które stanowią główne źródło surowców do produkcji większości tworzyw sztucznych, w tym Chiny, Indie, Arabia Saudyjska i Iran, były głównymi uczestnikami debat.

Przed spotkaniem w Nairobi Arabia Saudyjska ogłosiła utworzenie koalicji z Rosją, Iranem, Kubą, Chinami i Bahrajnem, znaną jako Globalna Koalicja na rzecz Zrównoważonego Rozwoju Tworzyw Sztucznych. Koalicja ta skupi się na problemie odpadów z tworzyw sztucznych, zamiast na ustalaniu limitów produkcji, zgodnie z informacjami od Reutera.

Z drugiej strony, ponad 60 krajów połączyło siły, tworząc Koalicję Wysokich Ambicji, mającą na celu zakończenie zanieczyszczenia tworzywami sztucznymi do 2040 roku, z równoczesnym ograniczeniem produkcji. Stany Zjednoczone nie są obecnie członkiem żadnej z tych koalicji i były krytykowane za początkowe opowiadanie się za krajowymi zobowiązaniami, zamiast globalnymi porozumieniami prawnie wiążącymi. Niemniej jednak, ostatnie oświadczenia Departamentu Stanu sugerują pewne zmiany, przyznając rację planom krajowym jako części "uniwersalnego zobowiązania".

Konieczność opracowania traktatu jest pilna, gdyż produkcja tworzyw sztucznych rośnie, prognozując potrojenie się do 2060 roku. Taki rozwój sytuacji stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia ludzkiego i środowiska, zgodnie z ocenami międzynarodowego panelu naukowego.

W najnowszym numerze prestiżowego czasopisma "Science", naukowcy zwracają uwagę na konieczność przyjęcia holistycznego podejścia do problemu zanieczyszczeń tworzywami sztucznymi. W trakcie analizy kwestii związanych z tworzywami sztucznymi eksperci podkreślają, że istotnym priorytetem powinno być skoncentrowanie się na zagadnieniach, takich jak ograniczenie całkowitej produkcji i zużycia tworzyw sztucznych. Jednym z kluczowych elementów proponowanego podejścia jest eliminacja niebezpiecznych chemikaliów, a także skuteczne rozwiązanie kwestii dotacji do paliw kopalnych. Naukowcy twierdzą, że nowy globalny traktat dotyczący tworzyw sztucznych powinien skupić się na rozwiązaniu problemu u źródła. W nadchodzącym tygodniu odbędzie się międzynarodowe spotkanie negocjacyjne (INC-3), mające na celu dalsze opracowanie prawnie wiążącego traktatu w sprawie zanieczyszczeń tworzywami sztucznymi. W artykule eksperci podkreślają niepokojący poziom skoncentrowania się na recyklingu na późniejszych etapach łańcucha dostaw i gospodarce odpadami.

Zdaniem naukowców, skuteczne rozwiązanie problemu zanieczyszczeń tworzywami sztucznymi musi uwzględniać cały cykl życia tych materiałów. Traktat powinien mieć charakter całościowy, koncentrując się przede wszystkim na wczesnych interwencjach oraz na obszarach i ekosystemach najbardziej dotkniętych zanieczyszczeniami.

Dr Mengjiao Wang z Laboratoriów Badawczych Greenpeace na Uniwersytecie w Exeter podkreśliła, że obecnie większość uwagi i kapitału skupia się na recyklingu i oczyszczaniu plastiku już obecnego w środowisku, często po jednorazowym użyciu. Wskazała również, że skuteczne rozwiązanie wymaga wszechstronnego podejścia, obejmującego aspekty od wydobycia paliw kopalnych i produkcji tworzyw sztucznych, po recykling i usuwanie odpadów. Eksperci zaznaczyli, że obecnie tylko 4% środków inwestycyjnych jest przeznaczane na rozwiązania związane z ponownym wykorzystaniem, podczas gdy aż 88% trafia na odzysk i recykling na późniejszych etapach.

Autorzy zauważyli, że obecna dysproporcja wynika z "ekonomii politycznej tworzyw sztucznych związanej z paliwami kopalnymi", co nadal przyspiesza produkcję, konsumpcję i generowanie odpadów.

Ta nierównowaga dodatkowo pogłębia trzykrotny kryzys globalny związany z zmianami klimatycznymi, utratą różnorodności biologicznej i zanieczyszczeniem.

Eksperci zaznaczyli, że projekt traktatu zerowego w niewłaściwy sposób skupia się na inwestycjach w gospodarkę odpadami, pomijając potencjał opracowania bardziej efektywnych i ekonomicznych strategii o wyższym stopniu kompleksowości, takich jak redukcja, przeprojektowanie i ponowne wykorzystanie.

Doktor Lucy Woodall z Uniwersytetu w Exeter zauważyła, że nowy traktat może i powinien pełnić rolę globalnego mechanizmu, uzupełniając kluczową lukę pozostawioną przez Porozumienie Paryskie.

Woodall podkreśliła, że problem zanieczyszczenia tworzywami sztucznymi, choć ogromny i przytłaczający, stwarza także możliwości i wyzwania na każdym etapie cyklu życia tworzyw sztucznych, rozpoczynając od etapu wydobycia paliw kopalnych.

W trzech listach opublikowanych w czasopiśmie "Science", badacze wskazali na kilka istotnych punktów, które powinny znaleźć się w treści traktatu.

"Kluczowym elementem jest skoncentrowanie się na ekosystemach. Plastikowe odpady, wprowadzone do środowiska, mogą stanowić zagrożenie dla dzikiej przyrody, a przedmioty z tworzyw sztucznych mogą sprzyjać rozwojowi gatunków inwazyjnych, a także koncentrować inne zanieczyszczenia. Dodatkowo, tworzywa sztuczne mogą ulegać degradacji do form mikro- i nanoplastików potencjalnie toksycznych" - dodała Woodall.

W projekcie traktatu zerowego używano terminów, takich jak "gorący punkt" i "oczyszczanie", co skupiało się na koncentracjach, z pominięciem systemów naturalnych i ich konkretnego kontekstu.

Taka perspektywa oznacza, że dobrostan i zasoby utrzymania zarówno przyrody, jak i ludzi, będących narażonymi na te zanieczyszczenia, są ignorowane.

„W efekcie problemu z tworzywami sztucznymi można próbować rozwiązać, nie biorąc pod uwagę konieczności odbudowy ekosystemów i nieproporcjonalnego wpływu niektórych ekosystemów na zanieczyszczenie tworzywami sztucznymi” – zaznaczyła.

„Żywe ekosystemy stanowią nieodzowny element różnorodności biologicznej oraz zdrowia ludzkiego, co sprawia, że ich ochrona powinna być priorytetem naszego podejścia”.

Chemikalia zawarte w tworzywach sztucznych są kluczowym elementem utrudniającym globalną walkę z zanieczyszczeniem tworzywami sztucznymi.

Obecne regulacje nie nakładają na producentów obowiązku śledzenia ani publikowania informacji dotyczących poziomów szkodliwych substancji chemicznych.

Autorzy podkreślili konieczność znacznego ograniczenia produkcji i stosowania zwłaszcza niebezpiecznych chemikaliów, a także zwiększenia przejrzystości i identyfikowalności w całym łańcuchu dostaw.

Jest to jeden z kluczowych kroków niezbędnych do zapewnienia bezpiecznego i efektywnego recyklingu produktów.

„Naukowcy liczą na osiągnięcie porozumienia w sprawie skutecznego traktatu. Niemniej jednak, przewiduje się, że niektóre kraje będą sprzeciwiać się bardziej ambitnemu językowi i opóźniać ten proces. W trakcie rozmów z negocjatorami otrzymujemy polityczne „potwierdzenie rzeczywistości” dotyczące równowagi ambicji politycznych z osiągnięciem porozumienia w odpowiednim czasie” – stwierdził Wang.

„W naszej roli naukowców kluczowe jest dostarczenie naukowego oszacowania rozmiaru tego problemu oraz przedstawienie rozwiązań, które rzeczywiście mogą przyczynić się do przywrócenia bezpiecznych warunków funkcjonowania na Ziemi. Potrzebujemy traktatu, który będzie kompleksowy i ambitny, uwzględniający każdy etap tego problemu – od wydobycia przez produkcję po alokację zasobów – w celu powstrzymania nagromadzenia się odpadów z tworzyw sztucznych i szkodliwych chemikaliów w cennych ekosystemach naszej planety” – zaznaczono.

Przeprowadzane corocznie przez EA Earth Action badania ujawniają rozmiar zanieczyszczenia spowodowanego przez chemikalia, a organizacja ostrzega, że bez istotnych zmian w produkcji i gospodarowaniu odpadami, wycieki dodatków z tworzyw sztucznych do oceanów i dróg wodnych mogą wzrosnąć o ponad 50 procent do 2040 roku.

Badanie o nazwie "Dodanie go" dodatkowo podkreśla, że znaczna część tego zanieczyszczenia, około 116 kiloton, pochodzi z plastikowych opakowań.

EA Earth Action zaznacza potencjalne zagrożenia dla zdrowia ludzkiego, ponieważ większość znalezionych dodatków nie jest sprawdzona ani uregulowana i może być związana z różnymi problemami zdrowotnymi, takimi jak otyłość, problemy z rakiem i płodnością. Przedmioty codziennego użytku, takie jak tekstylia lub opony samochodowe, miały znaczący udział w wyciekach do oceanów, odpowiednio przyczyniając się do 37 i 35 kiloton. Przed trzecią sesją globalnych negocjacji ONZ w sprawie traktatu dotyczącego tworzyw sztucznych (INC-3) – mającej na celu sformułowanie prawnie wiążącego międzynarodowego traktatu dotyczącego zanieczyszczenia tworzywami sztucznymi – EA Earth Action wzywa do zwiększenia przejrzystości składu produktów z tworzyw sztucznych oraz wprowadzenia skutecznych praktyk gospodarki odpadami na całym świecie.

Julien Boucher, założyciel EA Earth Action, skomentował: "Ustalenia naszego raportu podkreślają pilną potrzebę przyjęcia kompleksowego podejścia, aby skutecznie stawić czoła wyzwaniom zanieczyszczenia tworzywami sztucznymi i skutecznie zwalczać wycieki dodatków. Szerokie uwzględnienie potencjalnie szkodliwych dodatków do tworzyw sztucznych w połączeniu ze znacznymi ilościami źle zarządzanych odpadów z tworzyw sztucznych na całym świecie stworzyło toksyczne zagrożenie, przed którym dzisiaj stoimy.

"Rozwiązanie problemu dodatków musi stanowić kluczowy element INC-3, jeśli chcemy ochronić ekosystem i zdrowie ludzkie przed ich szkodliwymi skutkami. Kontynuacja badań nad tymi związkami chemicznymi jest kluczowa dla przeciwdziałania zagrożeniom związanym z szerokim spektrum zanieczyszczeń tworzywami sztucznymi."

Wzywa do ograniczenia dodatków do tworzyw sztucznych w oceanach
EA Earth Action apeluje do decydentów o wybieranie materiałów, które są zarówno wielokrotnego użytku, jak i nadają się do recyklingu, aby przyczynić się do rozwiązania kryzysu związanego z tworzywami sztucznymi i dążyć do bardziej zrównoważonej gospodarki o obiegu zamkniętym.

Organizacja nawołuje również do dalszych badań nad sposobem i przyczynami wycieku dodatków z tworzyw sztucznych do środowiska oraz ich wpływem na ludzkie ciało. Ma to umożliwić rządom na całym świecie opracowanie skuteczniejszych strategii profilaktycznych.

Maria Westerbos, założycielka Fundacji Zupy Plastycznej i współzałożycielka Plastic Healthy Council, powiedziała: "Wyniki raportu EA Earth Action 'Adding it up' są ostrzeżeniem przed tym, jak dodatki toksyczne wpływają zarówno na naszą planetę, jak i nasze ciała. Nigdy nie powinniśmy zapominać, że wszystkie te chemikalia są dodawane do tworzyw sztucznych i w ten sposób uwalniane do całego ekosystemu, w tym do naszych własnych ciał. Teraz musimy podjąć działania."

"Konieczna jest skoordynowana współpraca międzynarodowa zarówno między sektorem prywatnym, jak i decydentami, aby skutecznie zająć się dodatkowym wyciekiem i zachować zdrowie ludzkie dla następnych pokoleń."

Sian Sutherland, współzałożycielka A Plastic Planet i Plastic Health Council, dodała: "Wszechobecność plastiku w naszym dzisiejszym życiu zaprzecza jego niebezpieczeństwom."

Plastik nie ma swojego miejsca w układzie okresowym, podobnie jak kobalt czy miedź. Stanowi on mieszankę chemikaliów, z których wiele jest toksycznych dla zdrowia ludzkiego. W ciągu zaledwie kilku dziesięcioleci zanieczyszczyliśmy każdy zakątek naszej planety tymi substancjami chemicznymi, które wdzierają się do naszego środowiska na coraz większą skalę.

"Zagrożenie dla przyszłych pokoleń jest jasne, i pilnie potrzebna jest skuteczna polityka. Jednakże, aby wprowadzić zmiany w polityce, musimy mieć jasność co do skali kryzysu. Ten raport EA ujawnia obecną praktykę i nawołuje do przyjęcia bezpieczniejszej chemii. To jest możliwe, ale tylko jeśli będziemy tego żądać."

Minister finansów AHM - Mustafa Kamal wywołał zdziwienie w opinii publicznej, prezentując propozycję wycofania obowiązującego 5-procentowego cła dodatkowego na wszystkie rodzaje toreb polietylenowych, w tym także na torby plastikowe, włączając te używane do pieczenia, oraz materiały opakowaniowe wykonane z polietylenu. Argumentując ten ruch, minister podkreślił potrzebę zmniejszenia obciążeń podatkowych na etapie lokalnej produkcji i stworzenia bardziej przyjaznego środowiska biznesowego. Warto zaznaczyć, że ta inicjatywa spotkała się z pozytywnym odzewem ze strony lokalnych producentów, którzy długo oczekiwali na wsparcie podatkowe i zwolnienie z cła na torebki polietylenowe.

Jeśli propozycja zostanie zatwierdzona przez Jatiya Sangsad podczas procesu uchwalania budżetu pod koniec tego miesiąca, przyniesie to korzyści lokalnym producentom na wielu płaszczyznach. Spodziewa się, że przyspieszy rozwój tej branży, obniży cenę toreb polietylenowych na rynku krajowym, ale także rodzi obawy o wzrost korzystania z jednorazowych torebek foliowych, które są szkodliwe dla środowiska.

Ta inicjatywa wydaje się być znaczącą zmianą stanowiska rządu w kontekście stosowania polietylenu i produktów z tworzyw sztucznych. W początkach lat 80. XX wieku, produkty z tworzyw sztucznych, w szczególności torby na zakupy z polietylenu, zyskały ogromną popularność na rynku Bangladeszu ze względu na swoją lekkość i dostępność. Jednak w miarę upływu czasu stało się jasne, że korzystanie z tych niebiodegradowalnych toreb ma szkodliwy wpływ na środowisko. Rząd zareagował na ten problem po powodzi w 1998 roku, która ujawniła masową obecność worków polietylenowych w systemach kanalizacyjnych. W 2002 roku rząd wprowadził zakaz cienkich toreb polietylenowych i plastikowych, czyniąc z Bangladeszu pierwszy kraj na świecie, który podjął taką inicjatywę w celu ograniczenia zanieczyszczenia środowiska. Ten zakaz uważano za ważny krok w tym kierunku, który przynosił korzyści przez kilka lat.

Następnie, przepisy ograniczające stosowanie tych materiałów zaczęły słabnąć w wyniku luźnego egzekwowania prawa i braku ekologicznych alternatyw. Dwa dziesięciolecia później polietylenowe i plastikowe torby stały się nieodłączną częścią naszego codziennego życia, używane na szeroką skalę zarówno w gospodarstwach domowych, jak i przemyśle. Bez względu na to, czy jesteśmy w supermarketach, na targach, w sklepach ulicznych czy w ekskluzywnych centrach handlowych, polietylen króluje ze względu na swoją wytrzymałość, niską cenę i lekkość. Jednak bardziej niepokojące jest to, że większość konsumentów pozbywa się tych toreb po jednorazowym użyciu, co prowadzi do ich ostatecznego gromadzenia się w kanalizacji, rurach, rzekach i otwartej przestrzeni, co skutkuje zanieczyszczeniem ziemi i wody.

Według badania Banku Światowego, roczne zużycie plastiku na mieszkańca w Bangladeszu potroiło się w ciągu 15 lat i wynosiło 9 kg na osobę w 2020 roku. Problem ten jest szczególnie nasilony w stolicy, Dhace, gdzie zużycie plastiku jest znacznie wyższe niż średnia krajowa. W 2020 roku zużycie plastiku na mieszkańca w Dhace wyniosło 22 kg, w porównaniu z 9,2 kg w 2005 roku. Co dziennie w Dhace generowanych jest około 646 ton odpadów z tworzyw sztucznych, stanowiących 10 procent ogólnych odpadów w kraju. Zaledwie 37,2 procent tych odpadów z tworzyw sztucznych w Dhace jest poddawane recyklingowi. Według badań przeprowadzonych przez organizację zajmującą się środowiskiem i rozwojem społecznym (ESDO), tylko w okresie pandemii nielegalni producenci worków polietylenowych wytwarzają ponad 78 000 ton odpadów, z czego blisko 6 000 ton powstaje w Dhace. W całym kraju działa prawie 1000 fabryk polietylenów, z większością zlokalizowanych w starym Dhace. Raport z 2018 roku, opublikowany przez Earth Day Network, czołową organizację pozarządową zajmującą się kwestiami środowiska, umieścił Bangladesz na dziesiątym miejscu wśród dwudziestu największych krajów zanieczyszczających tworzywa sztuczne na świecie.
Torebki polietylenowe i plastikowe mają szkodliwy wpływ na wiele aspektów. Po pierwsze, ich rozkład jest niezwykle wolny, prowadząc do powstania małych cząstek, które w końcu dostają się do łańcucha pokarmowego, zagrażając zdrowiu ludzi, życiu morskiemu i ekosystemom. Proces rozkładu tych materiałów może trwać setki lat. Globalne zarządzanie odpadami z tworzyw sztucznych staje się coraz bardziej skomplikowanym wyzwaniem zarówno dla środowiska, jak i gospodarki. Rządy na całym świecie wprowadzają różne narzędzia polityczne i ekonomiczne, takie jak zakazy i podatki od produktów, aby ograniczyć produkcję i konsumpcję plastikowych produktów oraz jednorazowych opakowań.

Bangladesz również podejmuje kroki w celu ograniczenia zanieczyszczenia tworzywami sztucznymi od początku XXI wieku, a działacze ekologiczni konsekwentnie protestują przeciwko ich użyciu. Wielu rządowych liderów i decydentów wyrażało sprzeciw wobec stosowania polietylenu i plastiku przy różnych okazjach. Niestety, te wysiłki bywają czasem krótkotrwałe i problem zostaje zapomniany.

W kontekście rzeczywistości terenowej, propozycja ministra finansów dotycząca zniesienia dodatkowego cła na torebki polietylenowe wydaje się tylko pogorszyć sytuację. Czy naprawdę jest rozsądne obniżać podatki od produktów, które były kiedyś zakazane? Cały świat budzi się na problemie zanieczyszczenia tworzywami sztucznymi, a rządy i inne zainteresowane strony podejmują działania. Dlaczego zatem mielibyśmy teraz dawać zachęty sektorowi, który jest znany z zanieczyszczania środowiska? Nie możemy pozwolić, aby rozwój naszych firm odbywał się kosztem naszej planety.